Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.

رهاورد مدیریت

رهاورد مدیریت

چند سال پیش مرحوم استاد احمد بیرشك مقاله ای تحت عنوان هر كه آمد عمارتی نو ساخت منتشر كرده بود در آن گله از ناشری داشت كه فرهنگ لغت دهخدا را قدیمی دانسته، خواهان تهیه فرهنگ جدید و جامعتری شده بود. استاد بیرشك ضمن اشاره به قدمت دایره المعارف بریتانیكا، ابراز تعجب و تأسف می كرد كه چرا در این مملكت همه آغازكننده هستند و هیچ ادامه دهنده و تكمیل كننده ای وجود ندارد. درحقیقت، همه می خواهند عمارتی از نو بسازند.
مدتی بعد از انتشار مقاله فوق، دكتر حداد عادل كه تازه از سفری به ژاپن بازگشته بود، یكی از مشاهدات خود را این طور نقل می كرد: در بازدید یك دبستــــان متوجه وجود تاریخچه ای مدون و مكتوب گشته، كه در آن چكیده تاریخ دوران حیات ۱۵۰ ساله آن مدرسه به تصویر كشیده شده بود.
در آن تاریخچه از تمام مدیران و ناظمها نام برده و زیر نام هر نفر كارهای مهم و ابداعی كه در زمان آن نفر انجام گرفته، تشریح شده بود.
حاصل این روش، سنتی جالب را نصیب آن مملكت كرده، كه هركس اجباراً در فضایی پویا و پرتلاش قرار می گیرد و سعی می كند ا زخود خلاقیتی نشان داده یا كار نوآورانه ای به جا گذارد. تجربه گذشتگان با سهولت هرچه بیشتر دردسترس همگان قرار دارد. حرمت و حقوق هركس به خاطر تلاشهایش محفوظ می ماند. هر مدیری ناخواسته در رقابت با سایرین، حتی تمام گذشتگان، قرار می گیرد. برای انجام وظیفه بهتر، پذیرش مدیریت مثل واردشدن به یك مسابقه پررقابت می نماید و داوطلب مدتها قبل از ورود به جرگه رقابت، با تمرینها و تدبیرهای متعدد و مستمر، خود را آماده می كند و روی این موضوع فكـــر می كند كه رهاورد مدیریت اش چه چیز غیرتكراری و قابل ثبت باشد.
علاوه بر آنها در تفاوت جامعه صنعتی و كشــاورزی به یك تناقض به شرح زیر اشاره می گردد. در جوامع صنعتی تلاش هر نسل، پرورش قویتر نسل بعدی است ولی در جوامع كشاورزی هر نسل سعی می كند نسل بعدی را عقب مانده تر از خود نگه دارد: ضرب المثلها و داستانهایی مثل فوت و فن های كوزه گری، فنون كشتی گیری و رفتارهای متفاوت بین استاد و شاگرد كه نزد ما رایج است مبین، بخشی از واقعیتهای جامعه كشاورزی، انتشار مدون و مكتوب تجارب، علوم، فنون و درنهایت پدیده فعلی انفجـــار اطلاعات از نشانه های جوامع صنعتی است. عدم شفافیت دركارها، كتمان برخی اطلاعات، واقعیتها و حتی حقایق یا دگرگونه جلوه دادن آنها از مصادیق جامعه كشاورزی هستند.
نادیده انگاشتن كارهای دیگران و تكرار آنها به نام خود، مثل از نو نوشتن فرهنگ دهخدا كه بی شك هیچ كس قادر نخواهدبود، بدون مراجعه به آن، مجموعه ای كامل تر یا حداقل هم سطح آن تدوین كند، از مشخصه های بارز كدام عصر و پابرجایی و تكمیل مستمر بریتانیكا از علائم كدام نسل است؟ از منظر دیگر باید اذعان كرد كه رفتار و كردار هر فرد، مبین واقعی اندیشه ها و باورهای اوست. و همه آنها وابستگی شدیدی به فضای تنفسی شخص دارد. صرف نظر از وضعیت عمومی ملی، فضای تنفسی مدیران ما، زیبنده كدام نسل است؟ یا حداقل كارشناسان و مدیران بخشهای صنعتی و دانشگاهی ما دركدام فضا نفس می كشند و زندگی می كنند، فضای كشاورزی یا صنعتی یا فراصنعتی؟
گرچه در فرافكنی ید والایی وجود دارد و نه تنها دشمن جایی بیرون ایستاده و مانع ابتدایی ترین كار مثبت ما می شود، بلكه هیچ نقشی برای خود قائل نیستیم تا جایی كه انگار اصلاً ما وجود نداریم.
همه پتانسیل های مثبت فرهنگی - مذهبی ازجمله آیات، روایات، احادیث، ضرب المثلها، حكایات متعدد مبنی بر قداست، اهمیت و اولویت روحیه پركاری و ایثارها و فداكاریها و جوانمردیها و غیــره مبنی بر پشتكار و آثار و ابنیه های عظیم تاریخی - هنری مثل حجاریها حكاكی ها، منبت كاریها، قلم زنی ها و... به عنوان مصادیق فرهنگ مثبت كار را ندیده گرفته، ذره بین برداشته جمله ای مثل كار مال تراكتور است را یافته مصداق مانع فرهنگی كار تلقی می كنیم. كه در آن كلمه تراكتور حكایت از جدید بودن جمله و عدم وجود ریشه تاریخی آن دارد.
در هر صورت، سنت سوغات سفر می تواند به عنوان اهرم فرهنگی، به اصلاح و ایجاد سنتهای مدیریتی مثل مدارس ژاپنی بینجامد.
مگر نه هر مسافری و حتی هر زائری، حتی زائرین خانه خدا در سفر حج به عنوان معنوی ترین اقدام یك مسلمان، از مدتها پیش از سفر بخشی از فكر خود را به چگونگی تهیه سوغات اختصاص می دهند. دور از ذهن نیست كه پذیرش یك مسئولیت توسط هر شخص را به عنوان سفری تلقی كنیم كه توشه، ابزار و رهاورد باید داشته باشد.
رهاورد یك مدیر از دوران تصدی پست مدیریت چیزی بهتــر از نوآوریها، ابتكارات و سنتهای حسنه نمی تواند باشد، كه ممكن است نصیب افراد امروز وحتی فردا هم بشود. البته درحالی كه هر كسی این توفیق را ندارد ولی به همه مدیران در هر سطح و سمتی این فرصت داده می شود. روزی شخصی به استقبال پذیرش مسئولیت می رود، مدیر می شود، ترك مدیریت می كند، به عبارتی دیگر، برگشته یا برگردانده می شود، واقعاً هم شاید فرقی نداشته باشد، اما مسئله اساسی این است، كه رهاورد خانم یا آقای مدیر چه خواهدبود در كارنامه خود كه بخشی از كارنامه حوزه تحت مسئولیت اوست، چه چیزی به عنوان سوغاتی یا دستاورد دوره مدیریت او ثبت خواهدشد؟ هر چه باشد آیا قابل مقایسه با سوغاتی های پشینیان است؟ رهاوردی دارد كه به خاطر چشم هم چشمی (رقابت) هم كه شده تحرك آیندگان را برای تهیه سوغاتی موثر، جدیدتر یا بهتر برانگیزد؟
اصلاً آیا سازمان ما كارنامه (تاریخچه مشابه آن مدرسه) دارد؟ واقعاً یك سوغاتی خوب نمی تواند ایجاد كارنامه و همین سنت ثبت ابداعات و اقدامات اساسی و موثر مدیران باشد؟
اگر چنین شود محیط كار علاوه بر كاركردن، فضایی برای بهتر كاركردن خواهدشد.

  • منبع: vista.ir
  • تاریخ: پنجشنبه 14 اسفند 1393 - 17:05
  • نویسنده:
  • صفحه: BIZKIDS
  • بازدید: 476

ارسال نظر

سبد خرید شما

سبد خالی است

اطلاع رسانی

برای دریافت نمایندگی با شماره 02188633815 تماس حاصل فرمایید

اشتراک خبرنامه

جهت عضویت در خبرنامه
آدرس ایمیلتان را وارد کنید




آمار

  • بازدید امروز: 4483
  • بازدید دیروز: 3808
  • بازدید کل: 6620859