فرزند شما چند ساعت از روزش را با پدرش میگذراند؟ چقدر با پدرش دمخور است و از او تاثیر میگیرد؟ چقدر شما اجازه میدهید که پدرش با روشهای خاص خود فرزندتان را بزرگ کند؟
برخلاف آن که بیشتر مردم مادر را مسئول تربیت فرزند میدانند، محققان میگویند کودکانی بهترین مهارتهای اجتماعی را در خود پرورش میدهند که پدرانشان تعامل مثبتی با آنها دارند و اجازه میدهند که کودک خود مسیر بازی را تعیین کند.
برخی پدران در نقش راهنمایان عاطفه هستند. آنها عواطف منفی کودک را نادیده نمیگیرند یا با آن مخالفت نمیکنند، بلکه به فرزندانشان نشان میدهند که آنها را درک و سپس آنها را راهنمایی میکنند تا نسبت به احساسات منفی خود واکنش مناسبی نشان دهند.
پدرها از طریق بازی بر فرزندانشان تاثیرات چشمگیری میگذارند. آنها معمولا بازیهایی را انجام میدهند که با فعالیت بدنی و هیجان بیشتری همراه است.
همچنین پدرها بیشتر با صداهای ضربهای توجه نوزاد را جلب میکنند و شلوغبازیهای بیشتری در بازیها انجام میدهند که این نوع روش شلوغ و بینظم پدر در بازی راه مهمی را باز و به کودک کمک میکند تا درباره عواطف بیاموزد.
طبق بررسیها، کودکانی کمترین نمرات و بدترین روابط اجتماعی را دارند که پدرانشان سرد، قدرتطلب، ستیزهجو و مداخلهگر بودند.
در یک تحقیق پژوهشگران متوجه شدند پدرانی که طی یک تمرین بازی ویدئویی فرزندانشان را مسخره و تحقیر میکردند و برای اشتباهاتشان آنها را سرزنش میکردند یا کنترل بازی را خود به دست میگرفتند و به کودکان نشان میدادند که بیکفایت هستند، فرزندانشان بیشتر از بقیه دچار مشکل بودند.
این بچهها با دوستانشان رفتارهایی ستیزهجویانه داشتند، در مدرسه ناموفقتر از دیگران بودند و مسائلی داشتند که معمولا به بزهکاری و خشونت در آنان منتهی میشد.