برای داشتن کودکان برد بار و شکیبا والدین باید حس همدردی و انسان دوستی را کم کم به کودک القا کنند. باید به کودک بفهمانند که به همه احترام بگذارد. مسئولیت پذیر باشد و این نکته را بداند که هر انسانی روی کره خاکی گنج گرانبهایی محسوب می شود.
کودک باید بداند، که به مردم تمامی نژادها و رنگ ها و عقاید افراد مختلف احترام بگذارد و به خاطر اتفاق های میان انسان ها، رفتار ناهنجار نداشته باشد.
برای پرورش روحیه استقامت در كودكان و داشتن کودکان برد بار و شکیبا، والدین باید حس همدردی و انسان دوستی را کم کم به کودک القا کنند و حس خوشبختی، احترام گذاشتن و مسئولیت پذیری نسبت به خود و دیگران را با تشخیص این موضوع كه هر فردی در روی كره خاکی یك نعمت و گنج گرانبهایی است، در بچه ها تقویت كنند.
والدین می توانند با به كار بستن راهكارهای ذیل روحیه استقامت در برابر حوادث را در میان كودكان خود بالا ببرند:
در مورد صبر و شکیبایی با کودک خود صحبت کنید
این مسأله ای نیست که یک شبه بتوان آن را برای کودک توضیح داد. تعلیم استقامت یك مرحله در حال اجراست و این مسأله ای نیست كه در یك لحظه بتوان به آن دست یافت و یا یک شبه بتوان آن را برای کودک توضیح داد. باید در مورد تفاوت ها و اتفاقات روزهای مختلف، با آنها صحبت کنید. یك راه تسلی بخشیدن به كودكان صحبت كردن در مورد مسائل اجتماعی است؛ موضوع صحبت را از جایی آغاز و به مسائل اجتماعی ختم کنید. بگذارید كودكان بدانند كه هیچ موضوعی غیر قابل گفتگو نیست ،به کودک خود اجازه دهید که در خلال صحبت های شما به اهمیت موضوع پی ببرد.
نداشتن استقامت را در كودكان تشخیص دهید
وقتی کودک شما در معرض حادثه یا موضوعی قرار می گیرد، درست در همان لحظه سعی کنید صبر و شکیبایی را به او بشناسانید.
مسائل كلیشه ای و ناآگاهیهای فرهنگی را كه در فیلمها، برنامه های تلویزیونی، بازیهای كامپیوتری و بقیه موارد دیده می شود متذكر شوید. در مورد تعصبات و پیش داوری هایی که گاها بین افراد خانواده پیش می آید، بحث كنید. هیچ لحظه ای را از دست ندهید. با مطالب مناسب شروع كنید و اجازه دهید كودكان بیشتر صحبت كنند و همینطور شما شنونده خوبی برای آنها باشید.
وقتی از جانب كودكتان بی استقامتی می بینید، درباره آن بحث كنید و با احساس بی صبری، عجز و ناتوانی که برای کودکتان به وجود آمده، مبارزه کنید
هنگامی كه كودك حرفی می زند یا كاری می كند كه منعكس كننده تعصبات و گرایش ها و یا رفتاری كلیشه ای است، به او تسلی خاطر دهید. برای مثال وقتی کودک از مسأله ای ناراحت می شود و احساس می کند قادر به تحمل آن نیست، سعی کنید با پیش کشیدن بحثی،حس همدردی کودک را تحریک کنید. مثلاً به او بگویید: دوستت به تو توهین کرده، اما او باید همیشه با صندلی چرخ دار راه برود، چه احساسی نسبت به او داری؟ با تحریک حس همدردی و احترام سعی کنید او را به سمت صبر و شکیبایی هدایت کنید و موضوع بحث را به سمت موضوعاتی از قبیل خوشبختی، احترام و ... سوق دهید.
کودکان خود را به همکاری با انجمن های مختلف تشویق کنید. برای مثال اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی، بیماری و انجمن های حمایت افراد فقیر، بیمار و سالخوره بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمن ها و افراد تشویق کنید.
به هنگام نابردباری و بی استقامتی كودكان خود، از آنها به بهترین شکل حمایت کنید
با دانستن و تشخیص مسائل و مشكلاتی كه كودكان با آنها رو برو هستند، به آنها احترام بگذارید. مشکلاتی را که برای کودکانتان به وجود آمده را جدی بگیرید و سعی نکنید مشکلات آنها را کوچک جلوه دهید. حمایت عاطفی خود را از آنها دریغ نکنید و به آنها عکس العمل های مناسب را آموزش دهید.
درک و فهم درست و سالمی از همسانی و همانندی گروه ها به کودک خود ارائه دهید
در كودكان خود درك درست داشتن از هویتهای گروهی و همسالان آنها را تشویق كنید. برای نوجوانان همسانی گروهی بسیار حیاتی است. به کودک خود یاد دهید که به گروه خود افتخار کند و به گروه های دیگر احترام بگذارد. به آنها یادآور شوید كه داشتن غرور در گروه همسالان و دوست داشتن گروه خود بدین معنا نیست که گروه های دیگر فاقد ارزش های انسانی هستند و مستحق بی احترامی و بی توجهی ، و درنهایت این که، آنان نباید هیچ وقت برای بالابردن جایگاه خود، گروه های دیگر را تحقیر و زیر سؤال ببرند.
استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف را به كودكان خود نشان دهید
با تهیه مواد و وسایل آموزش متنوع در منزل، خواندن كتاب هایی در مورد استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف، خریداری اسباب بازی های مربوط به فرهنگ ها و گروه های مختلف، دیدن سایت های اینترنتی مفید در این مورد، مطالعه ادبیات كشورها و فرهنگ های مختلف برای کودکان مفید است. به کودکان خود یادآور شوید که چگونه تنوع و گوناگونی فرهنگ ها می تواند در زندگی هنری، کاری، فردی، و ادبیات افراد تأثیرگذار باشد.
فرصت هایی را برای کودکان خود فراهم کنید که با افراد مختلف و متفاوت معاضدت کنند تا به تفاوتهای میان خود و دیگران پی ببرند
خوب نگاه كنید ببینید كودك چگونه واژه " عادی " (normal) را تعریف می كند، تعریف آن را پر و بال دهید. به نشانه ها و علائق دینی كه در انواع اماكن مذهبی وجود دارد، توجه كنید. آنها را به مراکز و پارک های عمومی ببرید تا یاد بگیرند با افراد متفاوت رابطه دوستی برقرار کنند.
حتی اگر برایتان مقدور است آنها را به مناطقی ببرید که با کودکان قوم ها و نژادهای دیگر دوست شوند و معاشرت کنند. در این اماكن مردم از اخلاق و نژاد متفاوت، پیش زمینه های اقتصادی – اجتماعی – ساختار خانوادگی و غیره وجود دارند. کودکان خود را به گذراندن اوقاتی با افراد مسن، بخصوص پدربزرگ ها و مادربزرگ ها تشویق کنید.
کودكان را تشویق كنید كه در اجتماع حضور بیشتری داشته باشند و به همنوعان خود كمك كنند
کودکان خود را به همکاری با انجمن های مختلف تشویق کنید. برای مثال اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی، بیماری و انجمن های حمایت افراد فقیر، بیمار و سالخوره بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمن ها و افراد تشویق کنید.
در مورد اختلاف ها و تفاوت ها با کودک خود صادق باشید
به این معنی که هرگز به کودک خود نگویید همه افراد مثل هم هستند و یکسانند زیرا واقعاً این طور نیست. همه ما دنیا را از جهات مختلف تجربه می كنیم، هر کسی دنیا را از یک طریق تجربه می کند و از یک پنجره می بیند و این تجارب ما هستند كه اهمیت دارند. موضوع اصلی تفاوت ها این تجربه های مختلف است.
با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشكلاتی كه كودكان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید.
با کودک خود طوری رفتار کنید که انتظار دارید او همان طور رفتار کند
سعی کنید مانند یک الگوی خوب رفتار کنید. باید بدانید والدین اصلی ترین و نخستین الگوی کودکان هستند و فرزندانتان نحوه رفتار با دیگران را از شما یاد می گیرند. آنان از لحن شما هنگام برخورد با افراد مختلف و در شرایط گوناگون و از نحوه گفتار شما با افراد مختلف تقلید می کنند. به عنوان یك ولی و به عنوان اولین مدل برای كودكتان در رفتارتان با دیگران ثابت باشید. مثلاً: شما چطور در موارد عاطفی با دختر و پسرتان رفتار می كنید؟ آیا پسرتان را از گریه كردن منع می كنید و به دخترتان كه گریه می كند قوت قلب می دهید؟ آیا تن صدای شما در صحبت كردن با یك گروه خاصی از افراد فرق می كند؟ به یاد بیاورید كه ممكن است بگویید: هر كاری را كه می گویم انجام بده و آن كاری را كه می كنم انجام نده، اما در واقع، اعمال و رفتار شما بیشتر از سخنان شما تاثیرگذار خواهد بود. واقعیت این است که در جهان امروزی که تنوع، گوناگونی و اتفاق های غیرمنتظره روز به روز در حال افزایش است، صبوربودن تنها یک خصلت خوب نیست، بلکه لازم و ضروری است.
" با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشكلاتی كه كودكان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید."