کودکان در بازی شان لباس های مخصوص می پوشند و از وسایل نمایشی و یا تجسمی استفاده می کنند برای مثال از پاکتهای خالی غذا زمانی استفاده می کنند که وانمود به خرد از فروشگاه نمایند بنابراین آنها از اشیاء،کارها،کلمات و تعاملات همراه با افراد تصوری برای ایجاد داان نمایشی استفاده می کنند.
با وجود این بسیاری از کودکان کوچک سنین دو و سه سال می توانند از نقش بزرگسالان آشنا در زندگیشان تقلید کنند آنها احتیاج به کاربرد اشیای واقعی با اسباب بازی های مشابه با مدل واقعی شان در بازی خیالی دارند کودکان بزرتر از 4 سال به بالا کمتر متکی به اشیای واقعی در بازی نمادین تجسمی شان هستند به طور کلی آنها قادرند از اشیای غیرمرتبط برای نمادسازی یا جایگزینی اشیای شامل در بازی شان استفاده کنند.
در بازی نمادین تجسمی کارکردها و عملکردهایی را برای اشیا قرار می دهند برای مثال کودکی ممکن است زمانیکه وانمود به نوشیدن می کند دست مشت کرده خود را به عنوان جایگزینی برای فنجان به دهانش ببرد. به این ترتیب کودکان مسن تر قادر به تفکر انتزاعی می باشند.آنها به آسانی نقش کاراکترهای خیالی را شبیه قهرمانان ،هیولاها و پریان بازی می کنند.
وسایل و ابزار لازم برای بازی نمادین تجسمی
وسایل مورد استفاده در بازی نمادین تجسمی می تواند پاسخ های شدیدی را در کودکان فراخواند.
در اتاق بازی می توان ابزار و وسایل ذیل را برای تشویق بازی نمادین تجسمی تهیه کرد:
اسباب خانه و وسایل مربوطه
اجاق گاز اسباب بازی
کابینت آشپزخانه اسباب بازی
ظرفشویی اسباب بازی
میز و صندلی های کودک
تخت خواب عروسک
کالسکه عروسکی
حمام نوزاد عروسکی
طریقه استفاده از بازی نمادین تجسمی
مشاور وظیفه دارد محیطی را که کودک می تواند خاقیت خود را نشان دهد و او را به دنیای تصوری و خیالی وارد کند ایجاد نماید تا پس از آن بتواند از تدابیر درمانی استفاده کند در آماده سازی چنین محیطی مشاور باید موارد ذیل را انجام دهد:
1-تهیه مکان فیزیکی (شامل وسایل و لوازم )برای کمک به کودک تا بتواند وارد دنیای ساختگی اش شود.
2- استفاده از رابطه ی میان کودک و خودش برای کمک به کودک تا بتواند در بازی نمادین تسمی اش شرکت نماید و از آن بهره برد.
برای کودکی با مهارت های بازی محدود سه نقش متفاوت وجود دارد که مشاور می تواند به ایفای آنها بپردازد. این نقش ها شامل بازی موازی ،بازی شریکی و مربیگری در بازی می شود.
بازی موازی:در هنگام بازی موازی مشاور نزدیک به کودک می نشیند و بازی کودک را تقلید و دنبال می کند. برای مثال چنانچه کودک نزدیک خانه ی عروسکی بنشیند و اسباب خانه را مرتب نماید مشاور در کنار کودک می نشیند و همانند او اسباب خانه را مرتب می نماید سپس مشاور می تواند درباره ی آنچه که او انجام می دهد توضیحاتی بدهد.برای مثال بگوید:من صندلی را مقابل دیوار می گذارم به طوریکه مادر و پدر راحت تر به تماشای تلویزون بپردازند .
بازی شریکی:مشاور در بازی شریکی به بازی کودک می پیوندد و می تواند با پاسخ به رفتارهای کودک و توضیحات و پرسش از او به واسطه ی ارائه دستورالعمل ها موثر واقع گردد.برای مثال چنانچه کودکی در باز به عنوان مادر به کوچک خود توجه دارد و به او غذا می دهد مشاور می تواند سئوال نماید:چه کاری هم اکنون باید انجام دهم؟
مربیگری در بازی:مربیگری در بازی هر چند شبیه بازی شریکی است اما با یکدیگر تفاوت دارند در مربیگری در بازی مشاور می تواند موضوع بازی را در آغاز مطرح کند به جای اینکه وارد بازجویی شود که قبلا موضوعش توسط کودک مطرح و اجرا شده است.ثانیا مشاور چنین وانمود می کند که کنترل و هدایت بیشتری بر بازی دارد.
شروع جلسه بازی نمادین تجسمی
پیش از شروع جلسه،باید از تکمیل اتاق بازی با وسایل و تجهیزات مطمئن باشیم به طوریکه بتواند بازی نمادین تجسمی را برانگیزد. گاهی اوقات وسایل نمایشی و تجهیزات خاصی را انتخاب می کنیم زیرا علاقمند به کشف موضوعات خاص به شیوه ی مشخصی هستم . با وجود این به طور کلی مجموعه ی کاملی از تجهیزات و وسایل را آماده می کنیم به طوریکه کودک بتواند آزادانه هر آنچه را که می خواهد انتخاب نماید. وقتی کودک وارد اتاق شد معمولا شروع به گفتن چیزهای شبیه به این می کنیم:امروز لحظاتی از وقتمان را به بازی با چیزهای موجود در این اتاق سپری می کنیم کودکان به طور کلی با هر آنچه موجود است شروع به کشف می نمایند به همین دلیل تجهیزات و وسایل نمایشی مورد درخواست اکثر کودکان می باشد. کودک معمولا بعضی از وسایل نمایشی را انتخاب می کند و شروع به پوشیدن لباس و تقلید از یک کاراکتر خاص می نماید.کودکان کوچکتر معمولا یک راست به گوشه خانه یا اتاق می روند جایی که وسایل آشپزخانه قرار دارد و اقدام به ایفای نقش هایی که برایشان آشنا می باشد می کنند. برای مثال ممکن است همانند یک مادر وانمود به طبخ غذا کنند یا ه مراقبت و مواظبت از عروسک نوزاد بپردازند. وقتی کودک اقدام به این نوع بازی می کند مشاور می تواند در صورت مناسب بودن به بازی با کودک مشغول شود یا به مشاهده ی صرف موضوعات و جریانات بازی کودک بپردازد. پس از آن مشاور می تواند فرصت هایی را به عنوان غنی سازی و پیشبرد بازی انتخاب کند با بیان عبارات،پرسیدن سئوالات و ایاد بازخورد درباره ی آنچه کودک انام می دهد در شروع جلسات مشاور می توند از فرصت هایی که در حین بازی پدیدار می شود برای کمک به کودک در دستیابی به اهداف خاص استفاده کند.