اشتباهات متداولی به كرات میان مدیران جدید مشاهده میشود كه در فهرستی فشرده به آنها میپردازیم.
۱) باور وقوف بر تمامی امور
فرضا چنانچه مدیریت تولید به شما واگذار شده باشد ممكن است حس كنید همه چیز را در خصوص تولید میدانید. حتی در صورت صحبت این امر، یقین داشته باشید درباره مهمترین بخش مسئولیت جدیدتان یعنی مدیریت بر پرسنل بر همه چیز آگاه نیستید. به اطرافیانتان گوش سپرده و هر زمان اقتضاء میكند از اطلاعاتشان بهره ببرید.
۲) تاكید دائم بر مدیریت خود
مطمئن باشید همه شما را به عنوان مدیر گروه میشناسند پس سعی نكنید مرتبا این موضوع را خاطر نشان كنید. شاخصه یك مدیر شایسته تمایز مثبت وی در جنبه عملكردی با دیگران است.
۳) تلاش برای دگرگونی در همه امور
تا جایی اصرار بر تغییر امور داشته باشید كه از خطا اجتناب شود. فراموش نكنید صرفا به این علت كه روش انجام كاری، مورد پسند شما نیست، لزوما اشتباه محسوب نمیشود. درك تفاوت میان «افتراق» و «اشتباه» از مولفههای مهم مدیریت است.
۴) هراس از انجام هر كار
شاید خواهان ترفیع شغلی نبوده و در قدرت پذیرش مسئولیت تازه دچار تردید باشید ولی اجازه ندهید این تفكر و عدم اعتماد به نفس شما را از به كارگیری تمام توانتان بازدارد. قطعا كارفرمایان شما را واجد صلاحیت لازم دیدهاند. چون در غیر اینصورت برگزیده نمیشدید.
۵) عدم اختصاص وقت به شناخت پرسنل
بعید نیست كه سالهای متمادی در كنار پرسنل امور خود كار كرده باشید. ولی این بدان معنا نیست كه به تمامی جنبههای وجودیشان شناخت پیدا كرده باشید. پس در مقام یك مدیر اكنون اسباب تهیج آنان را كشف نموده دریابید كه به چه نحو میتوان برانگیختشان، موجبات نگرانی را تشخیص داده و بكوشید آن را به عنوان یك فرد مستقل بشناسید چرا كه این یگانه شیوه اعمال مدیریت موثر بر نیروی انسانی است.
اختصاص وقت و توجه هرگز به ضررتان نخواهد بود زیرا این پرسنل است كه شما را در تلاشهای مدیریتی مساعدت كرده یا گاه به ناكامی میكشاند.
۶) عدم صرف وقت با كارفرما
طبعا از زمانی كه كارفرما شما را به پست مدیریت گمارده از میزان اشتغال شما آگاه است، از سوی دیگر پیش از اینكه مدیر باشید وظیفه شما كمك به كافرماست، بنابراین اختصاص وقت به وی چیزی نیست جز برقراری ارتباطی دو سویه جهت دادن اطلاعات و دریافت راهنمایی و آموزش
۷) عدم نگرانی نسبت به مشكلات و كارمندان مشكلدار
ازمشكلات گریزی نیست. در مواجه رویدادها تكلیف شما یافتن موثرترین راهكار و به اجرا درآوردن آن است. البته نه به آن معنا كه از گرفتن مساعدت دیگران غافل شوید بلكه معضل را یافته وتا زمان برطرف شدن، آن را تحت كنترل و نظارت داشته باشید.
۸) خود سانسوری
این صحیح نیست تنها به این علت كه سرپرست گروه میباشید رخصت ابراز هیجانات و حتی یك لبخند را از خود دریغ نمائید یا سر زدن خطا را از خود امری غیر محتمل فرض كنید.
۹) عدم حمایت از پرسنل خود
افراد گروه شما از هر سو تحت فشار قرار دارند. سایر قسمتها بعضا به دلیل عملكرد ناموفق از آنان انتقاد كرده و كارفرما گاه امور ناخوشایندی به این گروه ارجاع میدهد، این وظیفه شماست تا استقامت كرده، اطمینان حاصل نمائید كه با پرسنلتان تا حد امكان منصفانه رفتار شده است. به زودی باز خورد این وفاداری را از سوی آنان دریافت خواهید كرد.
۱۰) احتراز از مسئولیت پذیری در هر مورد
چه بخواهید و چه نه، شما به عنوان مدیر، مسئول همه امور واقع شده در گروه خود هستید. خواه شما آن را انجام داده باشید، خواه از آن آگاه باشید و یا حتی نباشید هر امری به شما منتج میشود، پس نه فقط سازماندهی ارتباطات بر عهده شماست بلكه باید مسئولیتهای متعاقب آنرا بپذیرید.