استعدادیابی کودکان و بزرگسالان، کارآفرینی و استارت آپی دانش آموزی و دانشجویی

امروزه سازمانها و شرکتها دوست ندارند در دنياي رقابت پشت سر رقيبان قرار بگيرند بلکه آنها سعي دارند پيشاپيش رقبا حرکت کرده و قبل از ديگران بازار را تغيير و تصاحب کنند. چنين خواستي انديشه ها و نظرات بديع و متنوع و در عين حال پيشرفت و بهبود مستمر در امور سازماني را مي طلبد. تامين چنين خواستي مستلزم تداوم بخشيدن به جريان خلاقيت در سازمانهاست و مديران نيازمند پرورش کارمنداني هستند که ترکيب خوبي از سبکهاي دوگانه خلاقيت را داشته باشند. «کرتون» در تئوري معروف خود به نام «تئوري سازگاري - نوآوري» به دو سبک خلاقيت يعني سبک نوآوري وسبک سازگاري اشاره دارد و فرض مي کند که هرکس مي تواند بر روي يک پيوستار از سازگار عالي تا نوآور عالي قرار بگيرد. (KIRTON, 1999)

ويژگيها
يک سازگار به طور جدي در خصوص مدلها و ساختارها فکر مي کند و تاجايي که امکان دارد نسبت به آنها پايبند است. زماني که بــا يک موقعيت جديدي روبرو مي شود که نمي تواند خود را با آن وفق دهد، سعي بر انکار يا رد آن موقعيت جديد دارد. آنها به طور منظم کار مي کنند و تغييرات استرسهاي زيادي را در
آنها به وجود مي آورند، بخصوص اينکه نتايج تغييرات نامشخص باشد. يک نوآور از جستجو براي چيزهاي جديد لذت مي برد. او به طور مداوم نقطه نظرات بيروني را مي پذيرد و به آنها ارزش قائل است. براي برهم زدن سيستم و الگوهاي موجود، به دنبال فرصت است، فرد آشفته اي است و به طور مداوم نظرات جديدي مي دهد و اغلب قادر به اجراي تمامي ايده هاي جديد خود نيست. (Kirton, 1999)
سه عامل کفايت خلاقيت در مقابل کثرت خلاقيت (تعداد ايده ها) کارايي (سطح توجه به جزئيات) و سبک پيروي از قانون و گروه (کارکردن با افراد و ملزم بودن به قانون) ابعاد مختلف سازگاري و نــــــوآوري را روشن مي سازد.
درخصوص عامل اول (کفايت خلاقيت)، بيشتر سازگاران علاقه مند به ارائه نظرات قابل مديريت و نسبتا#ً مرتبط خواهند بود در حالي که نوآوران علاقه مند به ارائه نظرات بيشتر هستند بدون ملاحظه اينکه آيا آنها مورد نياز هستند يا خير و با علم به اينکه برخي از اين نظرات دور ريخته خواهند شد. عامل دوم (کارايي) اشاره دارد به اينکه بيشتر سازگاران به جزئيات کار مي پردازند و بيشتر نوآوران، کارکردن همزمان در چندين حوزه را اولويت اول خود مي دانند. در عامل سوم، (پيروي از نقش)، سازگاران کارکردن به روشهاي موجود و کارکردن با گروهها و استفاده از قوانين و مقررات را برتري خود مي دانند و نوآوران براين عقيده اند که عدم پيروي از قوانين و مقررات و به چالش کشيدن روشهاي قبلي نشانه اي از نوآوري است. (HALL, 2002)

حل مسئله
سازگاران و نوآوران بسياري از روشهاي متفاوت حل مسئله را مي پذيرند. بيشتر سازگاران به صورت کلي اما در يک حوزه مشخص شده تحقيق مي کنند. در حالي که بيشتر نوآوران مرزهاي تحقيقي گسترده اي دارنــد و با تلاشهاي پراکنده اي براي کسب ايده هاي مختلف در تکاپو هستند. در نتيجه، سازگاران احتمالاً يک تحقيق دقيق و عميق از يک يا چند ايده ارائه مي دهند، در حالي که نوآوران ايده هاي بسيار اما کمتر فرموله شده ارائه مي دهند و ممکن است ايده هاي سازگاران راحت تر و سريعتر از ايده هاي نوآوران مورد قبول واقع شود.
بيشتر نوآوران مرزهاي تحقيقي گسترده اي دارنــد و با تلاشهاي پراکنده اي براي کسب ايده هاي مختلف در تکاپو هستند. در نتيجه، سازگاران احتمالاً يک تحقيق دقيق و عميق از يک يا چند ايده ارائه مي دهند، در حالي که نوآوران ايده هاي بسيار اما کمتر فرموله شده ارائه مي دهند و ممکن است ايده هاي سازگاران راحت تر و سريعتر از ايده هاي نوآوران مورد قبول واقع شود.
توجه سازگاران روي جزئيات به اين معني است که آنها براي شرح و توضيح بيشتر، سوال مي کنند و بيشتر دستورالعملها را مطالعه و جزئيات امور را تشريح مي کنند. در حالي که معمولاً نوآوران در يک زمان کارهاي بيشتري را انجام مي دهند و ممکن است کارکردن با آنها مشکل باشد. از نظر دروني، نوآوران افراد ريسک پذيري هستند که براي به چالش واداشتن سيستم آماده هستند. در حالي که سازگاران ترجيح مي دهند در درون همين سيستم کار کنند. اين ترجيحات ممکن است اثرات خيلي ملموسي بر روي تصميمهاي گرفته شده بگذارد. برخي شواهد حاکي از آن است که سازگاران و نوآوران محيط مشابه را واقعاً متفاوت درک مي کنند. يعني نــوآوران جو سازماني را متلاطم تر از سازگاران مي بينند و سازگاران آن را خيلي آرام و باثبات مـــــــي بينند.(CARSON, 1999)
اين تفاوتها در سبک باعث مي شود که سازگاران و نوآوران تفاوتهاي ادراکي عميقي داشته باشند.
سازگاران و نوآوران تفاوتهاي ادراکي عميقي داشته باشند.
سازگاران و نوآوران علاوه بر داشتن تفاوتهاي ادراکي، يک سري صفات و ويژگيهاي منحصر به فرد براي سبک خود دارند که در جدول شماره (1) ارائه شده است. (GRYS KIEWICZ S.S, 2001)


سازگاران اغلب نظر مساعدي نسبت به نوآوران ندارند و نوآوران نيز آنها را افرادي خسته و تنبل مي انگارند. همان طور که «کرتون» بيان مي کند: سازگاران معمولاً نوآوران را افرادي ساينده و غيرحساس مـــــي بينند، علي رغم اينکه نوآوران اين خصيصه را انکار مي کنند. نوآوران به تئوريها و مفروضات سازگاران صريحاً حمله مي کنند و سازگاران احســـــاس مي کنند که نوآوران مي خواهند آنها را بافشار و عجله از مسير صحيح و روش ديرينه و قديمي شان دور و خارج سازند و مي بينند که به قوانين و رسوم و فتارهاي عادي آنها اهميتي نمي دهند. اين اختلاف زماني بيشتر مي شود که سازگاران احساس مي کنند که نوآوران از ويراني که به بار مي آورند، آگاه نيستند. همچنين ممکن است نوآوران به نظر برسد که با هرکس ديگري در درون خود نيز خشن باشند، زيرا هيچ کدام به نظرات و تئوري هاي يکديگر احترام نخواهند گذاشت، البته مگر اينکه دو نقطه نظر موقتاً برروي هم منطبق شود. نگاه نوآوران به سازگاران نگاهي تحقيرآميز است و بر اين عقيده اند که اين گروه مايل به همکاري نيستنـد. نوآوران، سازگاران را افرادي بي روح و بي تعهد و نامتهور در انجام کارهاي بزرگ، شديداً طرفدار سيستمها و هنجارها مي بينند. سيستمها و هنجاريهايي که به هرحال مفيد هستند و براي خواسته نوآوران محدوديت ايجاد مي کنند. سازگاران نيز براين عقيده اند که نوآوران با عدم رعايت و اهميت ندادن به قوانين و آداب و رسوم وقتي که تفکرات خود را پيگيري مي کنند، باعث تنهايي و انزواي خود مي شوند. (SEGAL, 2002)
عقيده اند که اين گروه مايل به همکاري نيستنـد. نوآوران، سازگاران را افرادي بي روح و بي تعهد و نامتهور در انجام کارهاي بزرگ، شديداً طرفدار سيستمها و هنجارها مي بينند. سيستمها و هنجاريهايي که به هرحال مفيد هستند و براي خواسته نوآوران محدوديت ايجاد مي کنند. سازگاران نيز براين عقيده اند که نوآوران با عدم رعايت و اهميت ندادن به قوانين و آداب و رسوم وقتي که تفکرات خود را پيگيري مي کنند، باعث تنهايي و انزواي خود مي شوند.