صحبت‌کردن بچه‌ها واقعا شیرین و دوست‌داشتنی است، اما تابه‌حال یک روز کامل را با کودکی گذرانده‌اید که مدام در حال حرف‌زدن است؟ فرض کنید کودکی خردسال دارید که روزی چندصد بار می‌گوید «مامان» و اصرار دارد به هر جمله‌ای که می‌گوید واکنش نشان دهید. اگر پای صحبت‌های والدینی بنشینید که کودک خردسال دارند، به‌احتمال زیاد از صحبت‌کردن بیش از حد کودکشان گلایه خواهند کردبیشتر اوقات پر حرفی کودکان از مسائلی است که پدر و مادرها از آن شکایت دارند.گاه پاسخ به تمام سوالات آنها خارج از تصور والدین است.دلایل متعددی برای پرحرفی کودکان وجود دارد که باعث آشفتگی اطرافیان شده و واکنش منفی آنها را در پی خواهد داشت. پر حرفی کودکان همیشه غیر طبیعی و مشکل نیست.می توان با به کار گیری راهکارهای مناسب از این توانایی کودکان در جهت رشد استعدادهای او استفاده نمود.
کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.
گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک باعنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.
چه زمانی می‌گوییم که یک کودک پرحرف است؟
اینکه کودکان خود را پرحرف یا بیش از حد پرحرف بدانیم و مدام از او بخواهیم که ساکت شود، می‌تواند در دراز مدت به عزت نفس کودکان آسیب وارد کند.حتی اگر شما مدت‌ها به او در این مورد چیزی نگویید و برچسب پرحرفی را به او نزنید، کودک هنوز آن را در ذهنش خواهد داشت. به طور معمول، کودک پرحرف کسی است که دوست دارد معاشرت بیشتری داشته باشد. معاشرت‌های کودک پرحرف، معمولا دوستانه و صمیمی‌اند. با این حال، اغلب اوقات حرف زدن بی وقفه‌ی بچه‌ها در موقعیت‌های مختلف، باعث پنهان شدن این جنبه مثبت از اخلاق او می‌شود در حالی که کودک فقط برای اینکه معاشرت بیشتری داشته باشد، دوست دارد با دیگران بیشتر حرف بزند. اگر از حرف زدن بیش از حد کودکتان خسته شده‌اید، یادآوری نقل قول زیر می‌تواند به شما برای صبر و تحمل بیشتر کمک کند.
.
خصوصیات مثبت کودکان پر حرف
کودکان پرحرف در آینده به موفقیت های بیشتری دست می یابند و عملکرد بهتری در دوران تحصیلی خود نسبت به دیگران دارند . موفقیت این کودکان می تواند به این دلایل باشد :
از مهارت های کلامی بهتری برخوردارند
درک سریعتر و بهتری از مفاهیم دارند.
زندگی جالبی دارند و در آینده پدر و مادر بهتری خواهند بود.
بسیار کنجکاو بوده و در زندگی پاسخ سوالات خود را پیدا می کنند.
در اجتماع مشارکت و مهارت های بیشتری دارند.
همیشه حرف برای گفتن دارند و دارای انرژی بالایی هستند.
یکی از مهم ترین خصوصیات بچه های پر حرف، این است که یاد می گیرند احساسات خود را ابراز کرده و نظرات خود را درباره موضوعات مختلف اعلام کنند.این مورد در آینده بسیار به نفع آنها خواهد بود. به احتمال زیاد آنها در بزرگسالی دارای اعتماد به نفس زیادی برای صحبت کردن، معاشرت با دیگران و اعلام نظر خود در جمع خواهند بود.
خصوصیات منفی یک کودک پرحرف
علی‌رغم تمامی‌جنبه‌های مثبت پرحرفی کودکان، رفتار یک کودک پرحرف در همه حال مثبت و خوب نیست. گاهی واقعا صبر شما در مواجهه با کودک پرحرف آزمایش می‌شود. از جمله خصوصیات منفی یک کودک پرحرف می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
۱- احتمالا خانه‌ی شما کمتر ساکت خواهد بود!
۲-کودکان پرحرف از شما سوالات عجیبی می پرسند.
۳-معمولا صبحت‌های کودک شما مانند یک نمایش یک نفره هستند.
۴- کودکان پرحرف به سختی به حرف‌های شما گوش خواهند داد.
۵- مکالمات شما با کودک پرحرف بی نتیجه‌اند.
علت پرحرفی کودکان چیست؟
۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)
گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان
نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرفبزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.
۲. اضطراب
اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را باپرحرفی نشان می‌دهند.
۳. هوش زیاد
صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای ازتوانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک
و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.
۴. اوتیسم
اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.
نحوه برخورد با کودک پر حرف چیست؟
پس از شناخت دلایل پرحرفی کودکان می توانید با توجه به دلیل اصلی پرحرفی کودک خود، مناسب ترین روش را برای نحوه برخورد با او انتخاب نمایید. به طور کلی از مناسب ترین روش های برخورد با پرحرفی کودکان می توان به موارد زیر اشاره نمود.
۱-برنامه ریزی برای صحبت کردن با کودک:
اگر به دلایل مختلفی نظیر شاغل بودن، نمی توانید تمام وقت خود را برای کودکان صرف کنید. بهتر است زمانی را در طول روز مشخص نمایید،که با کودک صحبت کنید. در این زمان تمام حواس خود را به کودک بدهید و با دقت به حرف های او گوش کنید. فراموش نکنید که کودکان دقیقااحساس می کنند که به آن ها گوش می دهید یا اینکه حواستان جای دیگری است. به همین دلیل ارتباط چشمی خود را با او قطع نکنید. پس از مدتی به طرز شگفت آوری پرحرفی او کم خواهد شد.
۲-به او آموزش دهید:
یکی دیگر از راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان این است که به او یاد بدهید که باید آرام و کوتاه صحبت کند. به طور مثال به او بگویید، پس ازعنوان کردن موضوع مکث کند تا فرد مقابل بتواند جواب او را بدهد.
۳-برای او سرگرمی ایجاد کنید:
یکی از دلایل پرحرفی کودکان عدم تخلیه انرژی آن ها است. به همین دلیل می توانید با ثبت نام کردن آن ها در کلاس های ورزش کودک و یا فکری کودکان را تشویق کنید که انرژی خود را در موضوعات بهتری تخلیه نمایند.
۴-از مشاور کودک کمک بگیرید:
بهترین روش برای برخورد با پرحرفی کودکان این است که از مشاور کودک بخواهید شما را در این کار راهنمایی کند. او با تجربه و تخصصی که در این زمینه دارد، راهکارهای موثری را در اختیار شما قرار خواهد داد.
نکته پایانی
اگر والدین به فرزندشان به اندازه کافی توجه کنند و برایش به طور اختصاصی وقت بگذارند، اما باز هم فرزندشانبه طور غیرعادی صحبت کند، باید به دنبال ریشه‌های روانی قضیه بگردند.نباید فراموش کرد که گاهی نیز کم حرف زدن کودکان می‌تواند نشانه‌ای از بروز مشکل در کودک است.