کرامپ های گرمایی، گرفتگی های متعدد و غیرارادی عضلات در اثر گرمای هوا هستند که به طور شایع گریبانگیر افراد پر تحرک و فعال خواهد بود، مثل افرادی که در هوای گرم و مرطوب به ورزش یا انجام کارهای بدنی سنگین می پردازند.
این گرفتگی عضلات معمولا با دهیدراتاسیون و کاهش آب بدن در ارتباط هستند. کرامپ های گرمایی (heat cramps) معمولا عضلات بزرگ بدن را درگیر می کنند که در هوای گرم، فشار زیادی بر آنها وارد می شود.این کرامپ ها بیشتر از همه عضلات پاها (مخصوصا عضله پشت ران)، عضلات شکم، کمر و بازوها را درگیر می کنند.
علت کرامپ های گرمایی چیست؟
این کرامپ های عضلانی معمولا چند ساعت پس از اتمام فعالیت بدنی ایجاد می شوند. اگرچه دهیدراتاسیون و کم آبی بدن و نیز عدم تعادل الکترولیت ها نقش مهمی در ایجاد کرامپ گرمایی دارند، ولی امروزه علت های پیچیده دیگری را هم برای آن ذکر کرده اند. کرامپ های گرمایی در حقیقت اولین نشانه های شروع یک بیماری گرمایی هستند که با تعریق قابل توجه و احساس گرفتگی در عضلات بزرگ بدن خود را نشان می دهند.
کرامپ های گرمایی با کرامپ های عضلانی که معمولا ورزشکاران و فوتبالیست ها به آن دچار می شوند متفاوت است. همانطور که گفتیم کرامپ های گرمایی در عرض چند ساعت بعد از اتمام یک فعالیت سنگین بدنی ایجاد می شوند.
علائم کرامپ های گرمایی
اگر فردی علائم و نشانه هایی مثل ضعف، تهوع و استفراغ، سردرد و سرگیجه را به همراه درد و گرفتگی عضلات بدن تجربه کند و یا احساس خستگی مزمن و گرمازدگی داشته باشد، احتمالا مبتلا به کرامپ گرمایی شده است. کرامپ های گرمایی معمولا با تعریق شدید همراه هستند. اما در موارد جدی تر، تعریق متوقف شده و دمای بدن افزایش می یابد و فرد تب می کند.
این شرایط مخصوصا برای بیمارن قلبی خطرناک خواهد بود و سکته قلبی از شایع ترین نتایج آن است.
چه زمانی لازم است به پزشک مراجعه شود؟
کرامپ های گرمایی در هر زمان و هر مکان قابل درمان هستند. فرد مبتلا به این عارضه باید فعالیت خود را متوقف کرده و در هوای خنک تنفس کند. انجام نرمش های کششی سبک در کاهش درد و گرفتگی عضلات موثر خواهد بود.
نوشیدن مایعات برای جبران آب از دست رفته بدن اهمیت خاصی دارد. بهتر است مایعات مصرفی حاوی شکر و نمک باشد تا تعادل الکترولیت ها انجام شود. برای این منظور کافی است به یک لیوان آب خنک، یک قاشق مرباخوری نمک و یک قاشق مرباخوری شکر اضافه شود. در صورتی که کرامپ گرمایی از این طریق رفع نشد، مراجعه به پزشک ضروری است.
هیچ فرقی بین کرامپ گرمایی و خستگی گرمایی نمی تواند قائل شد. هر دوی اینها شرایط بالینی با یک سری علائم مشابه، اما در شدت های متفاوت اند. در واقع کرامپ های گرمایی شدید به خستگی گرمایی منجر خواهد شد.
بدیهی است که اگر کرامپ گرمایی و خستگی گرمایی علائم خود را به صورت تهوع و استفراغ نشان دهد، جایگزینی مایعات از دست رفته با نوشیدن مایعات ممکن نیست و در این صورت مراجعه به پزشک و تزریق سرم ضروری خواهد بود.
بیماران قلبی در گرما فعالیت بدنی سنگین نداشته باشند
حملات قلبی از مهم ترین عوارض کرامپ های گرمایی اند که می توانند یک تهدید جدی برای زندگی بیماران قلبی باشند.
توانایی بدن برای خنک کردن خود محدود است و در دمای بیش از 41 درجه سانتی گراد به شدت کاهش پیدا می کند. پس کاهش هوشیاری، گیجی و کما نتیجه نهایی آن خواهد بود.
پس در صورت مواجهه با هر یک از این علائم در بیماران قلبی لازم است سریعا بیمار را در محیط خنک قرار داده، لباس های او را کم کرده و بدن او را خنک کنید.
نوشیدن آب خنک و پاشیدن آب می تواند به این فرد کمک کند.