داده‌ها هر روز حجیم تر می شوند و ما مدام به فضای بیشتری برای ذخیره سازی آنها احتیاج پیدا می کنیم. بر خلاف بسیاری از فناوری ها، شرکت های فناور در تجاری سازی آخرین دستاوردهای ذخیره سازی چندان موفق عمل نکرده اند.
سالها است حافظه های فلش معرفی شده اند ولی هنوز خبری از فراگیری آنها نیست. کافی است آن را با فناوری های نمایشگر مقایسه کنید که در کمتر از ۲ سال به دست مصرف کننده نهایی می رسند.
هنوز برای خرید دستگاهی با تنها ۶۴ گیگابایت حافظه فلش باید پول هنگفتی پرداخت. این درست است که هدف گذاری خیلی از شرکت ها به سمت ذخیره سازی ابری است؛ ولی بسیاری از مصرف کننده ها هم همچنان این شرکت ها را امانت داران خوبی نمی دانند.
شرکت های تولید کننده از دو جهت در پی ابری کردن فضای ذخیره سازی مصرف کنندگان هستند: اول، هرچه کوچکتر کردن دستگاه‌ها و دوم، کسب درآمد از عرضه فضاهای ابری و خدمات مبتنی بر آن. اما در این میان یک گروه تحقیقاتی در انگلستان به فناوری جدیدی دست یافته که ممکن است آینده ذخیره سازی را متحول کند.
این گروه پژوهشی با استفاده از نانو ساختارهای شیشه موفق به ساخت نوعی حافظه جدید شده است. این حافظه ها در هر قسمت می‌توانند تا ۳۶۰ ترابایت داده را ذخیره کنند.
همچنین مشکل کار در دمای بالا تا حد زیادی در آنها بر طرف شده و می‌توان تا دمای ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد از آنها استفاده کرد. این پژوهشگران مشکل سرعت خواندن و نوشتن داده را هم با استفاده از لیزرهایی با سرعت فِمتو ثانیه برطرف کرده اند (فِمتو برابر است با ۱۰ به قوه ۱۵-).
این گروه در ادامه قصد دارند با تجاری سازی فناوری خود، به بن‌بست حاضر در صنعت ذخیره سازی پایان دهند. اگر علاقه‌مند به مطالعه مقاله تحقیقاتی آنها هستید، می‌توانید پی.دی.اف این مقاله را در فایل ضمیمه دریافت کنید.