استعدادیابی کودکان و بزرگسالان، کارآفرینی و استارت آپی دانش آموزی و دانشجویی

بسیاری از کسانی که به خدا اعتقاد دارند، در موقعیت‌های مختلف از انجام عمل خطا پرهیز می‌کنند، ‌چون باور دارند که خدا آن‌ها را می‌بیند،‌ حتی اگر هیچ‌کس در اطراف آن‌ها حضور نداشته باشد.

محققین می‌گویند کودکان کم سن هم اگر باور کنند که یک شاهزاده خانم نامرئی آن‌ها را تماشا می‌کند،‌ دیگر تقلب نمی‌کنند.

به گزارش نیوساینتیست، جرد پیازا از دانشگاه کنت انگلستان،‌ به اتفاق همکارانش،67 کودک داوطلب را مورد مطالعه قرار داده‌اند.

از این کودکان خواسته می‌شد که در یک بازی شرکت کنند. بازی،‌ به وسیله محققین طراحی شده بود و قوانین آن برای کودکان بسیار دشوار بود، آن‌قدر دشوار که برای برنده شدن حتما باید تقلب می‌کردند.

از کودکان بدون این که خودشان بدانند، در حین انجام بازی فیلمبرداری می‌شد. کودکان به سه گروه تقسیم شدند:

گروه اول بازی را در حضور یک فرد بزرگسال انجام می‌دادند

گروه دوم زمان بازی هیچ کس حضور نداشت

گروه سوم در کنار کودک هیچ‌کس حضور نداشت اما به او گفته بودند شاهزاده‌ای نامرئی به نام پرنسس آلیس در کنار او خواهد بود.

قبل از بازی از بچه‌ها پرسیده می‌شد که آیا واقعا به حضور پرنسس آلیس باور دارند یا نه. از بین 11 کودکی که گفتند باور می‌کنند پرنسس آلیس وجود داشته باشد،‌ فقط یک نفر در بازی تقلب کرد. از بین 7 کودکی که گفتند به وجود پرنسس آلیس اعتقادی ندارند،‌ 5 نفر در بازی تقلب کردند،‌ اما همه آن‌ها قبل از این که تقلب کنند،‌ با دست روی صندلی که فکر می‌کردند پرنسس آلیس روی آن نشسته باشد را چک کردند تا مطمئن شوند کسی روی صندلی نیست.

به گفته کریس فریت از دانشگاه کالج لندن که در این مطالعه شرکت نداشته، این نتیجه نشان می‌دهد که باور به یک ناظر نامرئی می‌تواند انطباق افراد با استانداردهای اجتماعی را بالا ببرد. وی می‌افزاید: «در واقع این یک مثال جالب از تاثیر مخاطب و تمایل ما به حفظ اعتبار خودمان است.»

این محققین در مرحله بعد می‌خواهند مطالعه‌ای عمیق‌تر انجام دهند و بفهمند :

چرا اصلا کودکان وقتی فکر کنند پرنسس آلیس ناظر بر آن‌ها است، بهتر رفتار می‌کنند؟

آیا موضوع این است که می‌ترسند پرنسس آلیس آن‌ها را تنبیه کند ؟

یا این که نگرانند که پرنسس آلیس به محققین ماجرای تقلب را لو بدهد؟

یا شاید دلیل دیگری که ما هنوز نمی‌دانیم؟!