دكتر مرضیه ابراهیمی، رییس بانك خون بند ناف رویان با اعلام این مطلب گفت: این نخستین بار است كه یك چسب فیبرینی بدون نیاز به فرد دهنده پلاسما و تنها از طریق خون بند ناف ساخته می‌شود.
وی خاطرنشان كرد: پیش از این در اروپا هر دو بخش سازنده چسب فیبرینی (فیبرینوژن و ترومبین) از نمونه پلاسمای انسانی به صورت اتولوگ (دهنده پلاسما و گیرنده چسب یكسان هستند) تهیه می‌شد. در آمریكا نیز تنها بخش ترومبین گاوی (پلاسمای تهیه شده از گاو) به صورت تجاری در دسترس بود.
ابراهیمی با اشاره به اینكه پلاسمای تهیه این چسب از نظر تست‌های میكروبی و ویروسی تایید می‌شود، ادامه داد: در مركز سلول درمانی و بانك خون بند ناف رویان این محصول بدون نیاز به فرد دهنده پلاسما و تنها از پلاسمای خون بند ناف تهیه می‌شود كه تولید تجاری آن نیز به زودی میسر خواهد شد.
این چسب بیولوژیك از فاكتورهای انعقادی موجود در پلاسما شامل فیبرینوژن، ترومبین، فاكتور 13 و پروتئین‌های پلاسما مانند فیبرونكتین و پلاسمینوژن به دست می‌آید كه به عنوان روشی جدید در جراحی‌های باز به كار گرفته می‌شود.
وی خاطرنشان كرد: خاصیت الاستیك، استحكام كششی و چسبندگی بافت چسب فیبرینی پلاسما، آن را گزینه مهمی در جراحی بای پس قلبی و ریوی و ترمیم آسیب طحال كرده است. در عمل جراحی زیبایی نیز چسب فیبرینی جایگزین بخیه شده و به كاهش تشكیل زخم و تثبیت پیوند پوست در بیماران دچار سوختگی استفاده می‌شود.
به گفته وی، درزگیرهای فیبرینی (چسب فیبرینی) همچنین در ترمیم استخوان و غضروف استفاده می‌شود.
گفتنی است كه پیش از تولید این چسب از خون بند ناف، در ایران نیز چسب فیبرینی به همان طریق معمول كشورهای اروپایی و آمریكایی تولید می‌شد.