بچه که نداری و از دور بچه های مردم را می بینی که به حرف پدر و مادرشان گوش نمی دهند و لج کرده و وسط خیابان روی زمین می خوابند و با گریه می گویند که فلان چیز را بخر، در ذهنت، پدر و مادر را به تربیت غلط ، عدم توجه به دستورهای نوین روانشناسی و هزار و یک تئوری دیگر محکوم می کنی!
با خود می گویی بچه باید تربیت داشته باشد، ادب داشته باشد، من فرزندم را طوری تربیت می کنم که وقتی گفتم نه، بگوید چشم!
اما دیری نمی پاید که چرخ گردون ، تو را در همان خیابان، پدر و مادری می کند که فرزندشان با گریه آنها را عاصی کرده و مجبورتان می کند که آن چیز که می خواهد، بشود!
مثلا یکی از دستورهای روانشناسی این است که به فرزندتان به زور و یا با حیله و کلک و وعده جایزه، غذا ندهید، بگذارید خودش هر وقت گرسنه اش شد می آید و غذایش را می خورد، اما تو که پدر و مادری و احساساتت بارها بر عقلت غلبه می کند، تاب نداری که خودت سیر باشی و او گرسنه، طاقت نداری که فامیل و آشنا او را ببینند و بگویند که چه لاغر شده و تو لبخند بزنی و بگویی نه، قد کشیده!
روانشناسان می گویند تا به حال هیچ کودکی از گرسنگی نمرده، حداقل در مملکت ما، اما پدر و مادر می بینند که اگر بر خوردن غذا و آبمیوه و ... پافشاری نکنند، فرزندشان ضعیف و سپس بیمار می شود.
از تئوری های کتاب های روانشناسی تا زندگی های واقعی، راه بسیاری است، برای همین است که خیلی خانواده ها سراغ دستورات روانشناسی نمی روند و می گویند که مال کتاب هاست، اما در آن کتاب ها، تئوری هایی که به عمل رسیده و کاربردی شده، هم هست که دو مورد از آنها پیش روی شماست.این دو قانون در خانه های بسیاری اجرا شده و به موفقیت هم رسیده است.
تکرار، رمز موفقیت فرزندتان
-مامان، هلو می خوام، -نه پسرم امروز سه تا خوردی، بیشتر بخوری دلت درد می گیره، -مامان هلو می خوام، هلو، -عزیزم هلو نه، سیب می خوای؟ -مامان هلو بده ...
این گفتگو بین مادران و فرزندان آشناست، فرزند هربار، شده هزار بار، تقاضایش را تکرار کرده ، دقیقا به همان شکل اول، واضح و شفاف و مادر هربار پاسخش را تغییر می دهد، یکبار می گوید: دلت درد می گیرد، یکبار می گوید: به جاش سیب بخور، یکبار می گوید: نداریم و دست آخر مادر که کلی هم کار دارد، اعصابش خرد شده و فرزند پیروز شده و برای بار چهارم هلو می خورد.
تا به حال شده برای انجام کاری توسط فرزندتان مانند او برخورد کنید؟ واضح و شفاف خواسته تان را بر زبان آورید و تکرار هم چاشنی اش کنید، پسرم وقت خوابه، وقت خوابه، وقت خوابه، باور کنید که پیروزی از آن شماست.
عروسکت را پیشی برد
یکی از مسائلی که همیشه والدین از آن می نالند، نظم و ترتیب نداشتن فرزندان است ، اسباب بازی هایش کف خانه ریخته، در یخچال را هم که باز می کنم یک عروسک از آن بیرون می آید و ...
شما می توانید از حدود دو سالگی این گونه برخورد کنید: برای همه اعضای خانواده، از جمله خودتان، فرزندتان و پدرش شرح دهید که از این به بعد یک قانون داریم و آن این که قبل از خواب، هر کسی وسایل خودش را جمع می کند و سرجایش می گذارد، در غیر این صورت، یک گربه آن را می برد، به همین سادگی.
بعد از همان شب، قانون را اجرا کنید، قبل از خواب به تکاپو بیفتید و وسایلتان را جمع کنید و زیر لب ذکر کنید که اصلا دلتان نمی خواهد که وسایل آشپزخانه را پیشی ببرد و بعد به فرزندتان هم بگویید که بدو، ماشینت را بردار که اگر جمع نکنی صبح می بینی که نیست و پیشی آن را برده!
در شب های اول فرزندتان را کمک کنید که وسایلش را جمع کند، زیاد سخت نگیرید همین که کمی هم همراهی کند کافیست، به مرور این قانون در خانه جا می افتد و اگر زمانی گفت که نمی خواهد وسایلش را جمع کند، مشکلی نیست، پیشی آن را می برد و بعد از یک هفته و یا بیشتر آن را بر می گرداند.