بیشتر خانوادهها نگران مکیدن انگشت نوزاد و کودکانشان هستند ولی این پدیده غریزی است و 30 تا 40 درصد کودکان 2 تا 4 ساله انگشتان خود را میمکند.
مهمترین علل مکیدن انگشت در کودکان
.
پسران به علت اختلالات خلقی بیشتر نسبت به دختران انگشتان خود را می مکند و گاهی کودکان 10 تا 12 سال نیز انگشتان خود را میمکند.
گاه زمانی که کودک را در 2 سالگی از شیر میگیرند کودکان به خاطر مکیدن پستان مادر شروع به مکیدن انگشتان خود میکنند و زمانی که کودک را از شیرخشک میگیرند به علت عادت به مکیدن شیشه کودک شروع به مکیدن انگشتان میکند.
وجود بعضی ناهنجاریها در خانواده، تغییرات خلقی، عکس العمل به اختلافات در خانواده و کمبود محبت می تواند از علل مهم مکیدن انگشتان کودک باشد.
کودکانی که مادرانشان کمتر به آنها توجه میکند و اغلب فرزند سوم و چهارم خانواده هستند بیشتر به این مشکل مبتلا می شوند.
کودکانی که تمام انگشتان خود را میمکند
این کودکان دارای اختلالات خلقی بیشتری هستند و در صورت تمییز نبودن انگشتها ممکن است دچار عفونتهای ناخن و بافتهای چرکی در انگشتان شوند.
مادران باید انگشت کودکان خود را مرتب شستشو داده و ناخنهای آنها را کوتاه کنند.
والدین کودکان را به علت مکیدن انگشت تنبیه نکنند
خانوادهها سعی کنند زمانی که کودکان انگشتان خود را می مکند آنها را تنبیه نکنند. دست آنها را نکشند، نوک انگشتان آنها را به مواد تلخ آغشته نکنند، احساسات آنها را سرکوب نکنند و وسایل مورد علاقه کودک را فراهم کنند تا حواس کودک پرت شود.
در صورتی که تنبیه و سرکوب احساسات ادامه یابد ممکن است کودک به مشکلات دیگری از جمله شب ادراری دچار شود.
خانوادهها سعی کنند کودکان 4 ساله خود را مجبور به نقاشی کشیدن کرده و تا حد امکان به کودکان دوم و سوم خود بیشتر محبت کنند.