اصولا برای اینکه رفتار و عملی در کودکان به یک مهارت تبدیل شود بایستی چهار اصل رعایت شود: نمرین ، تشویق و تحسین ،تذکر و تحریک
تمرین : برای اینکه یک واکنش و رفتار نامناسب را برطرف کرد بایستی واکنش و رفتار مناسبی جایگزین آن نمود و به صورت کلامی و رفتاری آن را بارها و بارها تمرین نمود .
تشویق و تحسین : اصولا تغییر و کسب مهارت جدید سخت و مشکل است ولی از طریق تحسین و تشویق می توان هم انگیزه ایجاد کرد و هم آن را تقویت نمود . تحسین می تواند کلامی (از اینکه اسمت را گفتی و سرت را زمین نینداختی خیلی خوشحال شدم و...) حرکتی ( حرکات سر یا دست دال بر تاید و رضایت ) و یا رفتاری ( مثلا چند دقیقه باز بیشتر با ...و ... ) باشد
تذکر : در هر زمان مناسب بایستی به رفتار و واکنش مناسبی که توسط دیگران ( چه در زندگی روزمره و یا موقع تماشای تلویزیون ) سر می زند به طور غیرمستقیم اشاره کرد ( دیدی اون بچه چقدر خوب رفت از پلیس سئوال کرد؟...) بایستی مراقب بود که تذکر و اشاره بوی تحقیر ،سرزنش، و مقایسه ندهد.
تحریک : بایستی در هر زمان و فرصت مناسب به کارببردن تکنیک و مهارت آموزش دیده را اشاره و متذکر شد ( الان عصبانی هستی تا 10 بشمار بعد حرفت را بزن یا....)