یکی دیگر از توانایی های مهم کودکان و بالغین توان در به کنترل درآوردن احساسات و هیجانات ( مثبت و منفی ) و آنی عمل نکردن بر اساس آنهاست . با این مهارت فرد بر حسب شرایط ،واکنش و رفتار مناسب از خود نشان می دهد و در کل رفتار او در اختیار عقل و منطق او باشد و نه احساساتش.
خویشتن داری از همان اوایل کودکی از طریق تقلید حرکات ، رفتار و گفتار والدین شروع به شکل گیری می کند و در اواسط کودکی به خوبی بارور و پخته تر می ششود . بهترین روش برای آموزش خویشتن داری ، بازی های نمایشی و نقش ایفا کردن (کودک در نقش های مختفی هم چون پدر یا مادر ، فروشنده ،خریدار و...) بازی های هدفمند و برنامه دار ( نظیر بازی آشپزی ، رفتن به مسافرت ، ساختن چیزی و ...) و بازی هایی که کودک بایستی خود را کنترل کند (مثلا مقاومت در برابر خنداندن توسط حرکات خنده دار دیگری ، بی حرکت ماندن و... است)این نوع بازی ها بهتر است هر روز یا یک روز در میان و هر بار حداقل نیم ساعت انجام شوند و قواعد و قانون های حاکم بر این بازی ها بایستی محدود و بر حسب توانایی کودک و با همفکری او تعیین شوند.