استعدادیابی کودکان و بزرگسالان، کارآفرینی و استارت آپی دانش آموزی و دانشجویی

علاقه مندی كودك به بازی نشانه سلامتی اوست و اگر كودكی بازی نكند باید به سلامت او مشكوك و به فكر درمانش بود.

بسیاری از خانواده‌ها، بازی و نقاشی‌های كودكان را یك نوع سرگرمی می‌دانند، در حالیكه بازیها جنبه‌های آموزش زندگی و سازندگی نیز دارد.

بسیاری از والدین بازی را برای كودكان خود نوعی عیب و حتی مایه خجالت می‌دانند در حالی كه بازی به كودك این فرصت را می‌دهد تا به تقویت جنبه‌های جسمی، ذهنی، روانی، و عاطفی خود بپردازد و اصول اخلاقی و اجتماعی را بخوبی فرا گیرد. 
بدلیل اینكه دختران در بازی اغلب مادر بودن و پسرها پدربودن را تجربه می‌كنند، گفت: همین بازیهای كودكانه مسوولیت پذیری، برخورد با كودكان و حتی مهمان داری را به آنان می‌آموزد و به همین دلیل نباید مانع از بازی كودكان شد و یا به اجبار به دیگر كارها مجبورشان كرد بلكه بهتر است با مشاركت در برخی از بازی‌ها آنها را همراهی كنیم.  ضرورت بازی كودكان و بازی كردن باآنها در هفت سال اول زندگیشان ازسوی صاحب نظران توصیه می‌شود.

بازی موجب رشد كـــودك از نظر جسمی و تقویت پنج حس او می‌شود. وی با اشاره به اینكه بازی حس كنجكاوی كودك را بر می‌انگیزد، افزود : بازی، به كــــودك قدرت ابتكار می دهد و روحیه جمع گرایـــی، بـــرقرای رابطه، مقاومت در برابر مشكلات، پذیرش اختلاف سلیقه‌ها و اعتماد به نفس را بوجود می اورد. قـــوانین، مقررات و اصول اخلاقـــی بازی های دسته جمعی، وسیله خوبـــی است تا طفل با رعایت آن، رعایت اصـــول انضباطی و اخلاقی در زندگی اجتماعـــی را فــــرا گیرد.

كودك هنگام بازی فرصت‌هایی را بدست می‌آورد تا تمایلات عاطفی خود را متعادل سازد و بازی شیوه زندگی را به كودك آموخته و وی را تحریك می كند كه برای رسیدن به هدفش، چگونه نقشه بكشد. بازی هر كودك،تا حد زیادی روحیات، افكار، تمایلات و عواطف او را نمایش می‌دهد و والدین می‌توانند با دقت در بازی ها، فرزندانشان را از نظر اخلاق و علاقه‌ها بهتر بشناسند. 

 بازی برای كودك یك نیاز طبیعی است و مانند نفس كشیدن برای حیات وی ضرورت دارد و والدین نباید ازبازیگوشی‌های فرزندانشان نگران باشند. چنانچه كودكی در خردسالی بازیگوش و پرتلاطم باشد در بزرگسالی از بردباری، خویشتن داری، مقاومت و پایداری برخوردار خواهد شد.