استعدادیابی کودکان و بزرگسالان، کارآفرینی و استارت آپی دانش آموزی و دانشجویی

با ورود تکنولوژی های گوناگون به سازمان ها و شرکت های نوین، خیلی ها فکر کردند دیگر استفاده از نیروی انسانی، به اهمیت خود باقی نمی ماند. با ماشینی شدن صنایع خیلی از مدیران با ارزش بودن کارکنان خود را نادیده انگاشتند. غافل از آن که هنوز هم مهم ترین چیز برای هر کسب و کاری منابع انسانی یا به عبارت بهتر مدیریت منابع انسانی است.

در گذشته بسیاری از مدیران فکر می کردند، مدیریت منابع انسانی اغلب برای شرکت های بزرگ و متوسط است. برای کسب و کار های نوپا لزومی به داشتن همچین واحدی ندارند. ولی به قطعیت می توان گفت اگر شما هر کسب و کاری داریدکه بیش از دو نفر در آن فعالیت دارند؛ نیاز به مدیریت منبع انسانی هست.

واحد مدیریت منابع نیروی انسانی، از میان وظایف مختلف مدیریتی، مسئولیت کلیه فعالیت‌ها و خط مشی‌های مربوط به کارکنان سازمان را بر عهده دارد. برای مثال جذب افراد جدید، بحث هایی مثل آموزش و عملکرد اعضای جدید و قدیمی، پاداش دادن به آن ها و ایجاد انگیزه برای بهتر شدن و … .

به طور کلی مدیریت کردن و ایجاد محیطی سالم و مناسب برای با ارزش ترین چیز هر سازمان، ینی افراد آن سازمان است. واحد مدیریت منابع انسانی باید سازمان را کمک کند تا در بلند مدت و با استفاده از کارکنان، به اهداف استراتژیک با هزینه کم و کارایی زیاد دست یابند.

در زمان های گذشته افراد نیروی فیزیکی ساده ای بودند که به راحتی کنار گذاشته می شدند. در صورت رفتن یا بازنشستگی بسیاری از مدیران فکر می کردند، می توان به سادگی با افراد دیگر جا به جا شوند. فرقی نمی کرد چه کسی چه کاری را انجام دهد. صرفا پس از یک آموزش کوتاه مدت هر فردی مهارتی را که می آموخت در بقیه مراحل کاری در آن بخش استفاده می کرد.

اغلب به رضایت کارکنان یا موارد اینچنینی کوچکترین توجهی نمی شد. مدیران صرفا در پی افرایش خروجی کار بودند. به عبارت دیگر ماندگاری افراد و نیروی انسانی در آن زمان، دغدغه‌ ای برای مدیران محسوب نمی شد. صرفا مهم این بود که هر کارگری، در مدتی که مشغول به فعالیت است، حداکثر خروجی را داشته باشد. بالاترین سود صرفا مادی، بدون توجه به خود کارکنان هدف قرار داده می شد.

رفته رفته با علمی شدن شیوه ی  مدیریت، رشد جوامع، رقابتی شدن کسب و کار ها، پیچیده تر شدن صنایع و برجسته شدن نقش انسان ها در پیشبرد مقاصد کوچک و بزرگ سازمان ها، نیاز به مدیریت نیروی ارزشمند انسانی بیش از پیش احساس شد.

به تدریج در یافتند که یکی از سنگین ترین هزینه ی یک کسب و کار، از دست رفتن کارکنان با تجربه‌ای هستند که به هر دلیل محیط کار را ترک می‌کنند و آموخته‌ ها و تجربیات خود را به محیطی دیگر می‌برند.

مدیران دریافتند کارکنان فقط مهره های فیزیکی نیستند. باید از همه ی ابزار های ممکن استفاده کنیم، تا ماندگاری و رضایت کارکنان مفید در یک سازمان افزایش بیابد. مواردی از قبیل آرامش، رضایت روانی و جسمی، انگیزه، شوق و اشتیاق نیز مهم است. مدیران از فضای صرفا مکانیکی به فضای انسانی تغییر نگرش دادند. به بیان بهتر رسیدن به اهداف هر کسب و کاری تا حد زیادی منوط به افرادی است که در آن جا مشغول به کار هستند.

همه ی این موارد باعث شد تا همگان به مهم بودن واحدی به نام مدیریت منابع نیروی انسانی پی ببرند. اهداف و چالش ها ی پیش رو را مورد مطالعه قرار دادند. تصمیمات جدیدی گرفته و اهمیت موضوع بیش از پیش نمایان شد. در سری مقالات بعدی با چالش ها و وظایف واحد مدیریت منابع انسانی آشنا می شویم.