Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.
پنجشنبه 1 آذر 1403 - 17:33

ضرورت توجه به سن کودک براي تهيه اسباب بازي

ضرورت توجه به سن کودک براي تهيه اسباب بازي

بازي يک مفهوم کليدي براي سلامت و رشد کودک است و کودکان در بازي هايشان از محيط پيرامون و زندگي تجربه کسب مي کنند. اهميت بازي براي کودک به حدي است که اگر بازي را از دنياي او بگيريم، خيلي چيزها را از او گرفته ايم زيرا بازي راهي براي ابراز و نشان دادن احساسات است و باعث تخليه فشار و استرس هاي عصبي کودک مي شود.
 

اسباب بازي براي نوزادان زير ۳ ماه

در ماه هاي اول تولد که نوزاد توان حرکت دادن يا گرفتن اشياء را ندارد بهترين وسايل بازي، وسايلي است که توجه وي را جلب و به آن نگاه کند. وسيله بازي با توجه به محدوديت بينايي کودک بايد ۲۰تا۳۵ سانتي متر از چشمان کودک فاصله داشته باشد. اشيايي که رنگ هاي تند دارند يا صدا ايجاد مي کنند در اين سنين براي تحريک سيستم حسي ـ حرکتي کودک بسيار مناسب است. همچنين اسباب بازي هايي که در فاصله مشخصي از تخت يا سقف آويزان مي شود بسيار مناسب است. اسباب بازي نرمي که صدا توليد مي کند يا رنگ شادي دارد مي تواند براي کودک جالب و لذت بخش باشد. در سنين ۳تا ۶ ماهگي بهتر است اسباب بازي هايي در اختيار کودک قرار بگيرد که امنيت داشته باشد زيرا در اين سنين کودک همه چيز را به داخل دهانش مي برد. بنابراين جغجغه هاي سبک که کودک آن را در دست مي گيرد و اسباب بازي هايي که روي کالسکه نصب مي شود براي وي مفيد است.عروسک هاي نرم، حلقه هاي رنگي هم در اين سنين مناسب است.

 

اسباب بازي کودکان ۶تا ۱۲ ماهه

طي مراحل رشد به تدريج حرکات کودک دقيق تر مي شود و شروع به خزيدن به اطراف، نشستن و غلت زدن روي شکم و سعي مي کند خودش را بالا بکشد و اسباب بازي مورد علاقه اش را بگيرد. در اين سن کودک کم کم مفهوم بقا را درک مي کند و اين يعني وقتي اسباب بازي جلوي چشمش نيست، تصويري در ذهن دارد و سعي مي کند آن را پيدا کند. به اين ترتيب قايم باشک در اين سن بازي خوبي است. چيزي مثل عروسک يا خرس را زير پتو يا پارچه پنهان کنيد تا آن را پيدا کند. اين بازي براي او بسيار لذت بخش است. عروسک هاي نرم توپ هاي نرم و سبک، کتب پارچه اي، وسايل پلاستيکي يا چوبي. اسباب بازي هاي متحرک و ماشين هايي که کودک مي تواند آن را هل بدهد مي تواند اسباب بازي هاي لذت بخشي براي وي باشد. پس از راه افتادن کودک در سنين ۹ تا ۱۲ ماهگي توپ بازي و قطار بازي براي تقويت مهارت هاي حرکتي کودک بسيار مفيد است و پس از آن استفاده از وسايلي مثل تاب، سرسره با ارتفاع کم و ايمن، سه چرخه، بلوک هاي مختلف، تخته هاي قابل شستشو براي نقاشي، وسايل بي خطر آشپزخانه، کتاب هاي عکس دار پيشنهاد مي شود. کودک در سنين ۱۸تا ۲۴ ماهگي دستش را به سمت همه چيز دراز مي کند، در را باز مي کند و مي بندد. لامپ ها را خاموش و روشن مي کند به وسايل آشپزخانه بيش از گذشته اهميت مي دهد و دوست دارد با هر چيزي که توجهش را جلب مي کند، بازي کند. در اين سن، کودک از بازي هاي غيرساختار يافته بيشتر لذت مي برد بنابراين کافي است چيزهايي که دوست دارد در اختيارش گذاشته شود تا ساعت ها سرگرم شود.

تقليد و تخيل کودک

هر قدر کودک بزرگ تر شود، بازي هاي تقليدي و تخيلي وي بيشتر مي شود در نتيجه بهتر است وسايل و اسباب بازي هايي پيرامون او باشد که بتواند با آن ها بازي هاي تقليدي انجام دهد. جورچين هايي با اندازه هاي بزرگ اما ساده، بلوک هاي ساختماني که هماهنگي ديداري و حرکتي کودک را زياد مي کند، کارت هاي بازي حافظه، کاغذهاي طراحي، رنگ هاي مايع، شن و ماسه، گل بازي و رنگ هاي انگشتي در سنين ۳۰تا۳۶ماهگي براي کودک بسيار مفيد است. از آن جا که در اين سنين رشد کلامي کودک تقويت شده است مي توان کتاب ها را جايگزين بعضي وسايل کرد.

 

بازي هاي قديمي و امروزي

در گذشته بيشتر بازي ها گروهي بود و بازي هايي مثل گل يا پوچ، هفت سنگ، گرگم به هوا، خاله بازي، عمو زنجيرباف، وسطي و... رواج داشت و ديدن بچه هايي که در کوچه پس کوچه ها بازي مي کردند، نادر نبود اما در حال حاضر با گسترش آپارتمان نشيني بازي بچه ها در محيط خارج از منزل به بازي در پارک با تاب و سرسره و چند وسيله ديگر محدود شده است. اين در حالي است که به گفته کارشناسان بازي هاي گروهي در برقراري ارتباط با محيط هاي اجتماعي نقش اساسي ايفا مي کند و باعث آموختن بسياري از مهارت هاي اجتماعي مي شود. در بازي هاي گروهي کودکان با قوانين و مقررات و سلسله مراتب آشنا مي شوند و رقابت، رفاقت، همکاري، تعاون و تجربه شکست را مي آموزند.

 

اسباب بازي و هيجانات منفي کودک

گفتيم که يکي از بهترين راه هاي تخليه هيجانات کودک، بازي است. طي مراحل رشد و تکامل کودک مي توان دريافت که وي تا چه اندازه داراي هيجانات منفي است. براي بسياري از خانواده ها اين سوال پيش مي آيد که چرا کودک اسباب بازي هايش را خراب مي کند. واقعيت اين است که حس پرخاشگري و هيجانات منفي کودک و يا کنجکاوي و خلاقيت زياد کودک مي تواند ۲عامل اصلي باشد. کودکي که از سوي خلاقيت و کنجکاوي اسباب بازي هايش را خراب مي کند نشسته و آرام اين کار را مي کند اما کودکي که هيجان منفي دارد با ضربه زدن و سر و صداي زياد اسباب بازي هايش را خراب مي کند. بعضي اوقات کودک براي متقاعد کردن پدر و مادر به خريد اسباب بازي، آن چه دم دستش است را خراب مي کند که گاهي نشانه تنوع طلبي کودک است، گاهي لج و لجبازي و پيداکردن حساسيت والدين علت اين کار است و کودک با علم به اين که والدين به اين کار حساسيت دارند، وسايلش را خراب مي کند. گاهي لزوم تميز نگه داشتن وسايل به کودک آموزش داده نشده است و والدين بي نظم و نامرتبي دارد طبيعي است که در چنين شرايطي ارزشي براي اسباب بازي هاي خودش قايل نيست. بهتر است براي تخليه غيرمستقيم هيجان هاي منفي ابتدا ريشه اين رفتارها را شناسايي کنيم. اختلاف نظر وديدگاه ميان زن و شوهر، اعتماد به نفس پايين کودک، مشکلات ساختاري در خانواده و نبود امنيت رواني کافي در خانواده چند دليل عمده بروز هيجانات منفي در کودک است. بهترين روش بازي، بازي است که پدر و مادر آن را جهت دهند يعني ايده اوليه بازي را در اختيار کودک قرار دهند و سپس اجازه دهند با تخيل و الگوبرداري از محيط پيرامون، بازي ادامه پيدا کند.

ارسال نظر