همیشه از بدی های بازی های رایانه ای شنیده اید. اما بد نیست کمی هم از خوبی های این بازی ها بگوییم. بازی های رایانه ای، خلاقیت کودکان را شکوفا می کند و به نیازهای آنها برای تجربه کردن هیجان، پاسخ فوری می دهد.این بازی ها مهارت های حرکتی انگشتان دست کودکان و نوجوانان را بالا می برد چون مجبورند مرتب با کیبورد و دکمه کار کنند و گاهی این کار کردن بسیار ظریف و دقیق است!
بچه هایی که با رایانه کار می کنند، عکس العمل های سریعتری نسبت به دیگر همسالان خود دارند. اما... این اما را با دقت بخوانید: بازی رایانه ای در صورتی خوب است که باعث شود کودک شما ساختن را یاد بگیرد، نه تخریب کردن را. بازی های خشن، بزن بکش، رانندگی های سریع و... فرزند شما را مخرب، ضداجتماعی، قانون شکن و عصبی بار می آورند و این تغییرات برای همیشه در آنها می ماند. به این ها اضافه کنید این را که اگر زمان صرف شده برای بازی های رایانه ای، بسیار طولانی باشد، عوارضی مانند اضافه وزن، تاری دید، نزدیک بینی، کم حوصلگی و بی حوصلگی، کم خوابی و در نتیجه چرت زدن در طول روز و افت تحصیلی، پرخاشگری، خشونت ورزی و گاهی حتی تمایل و اقدام به اعمال بزهکارانه و خلاف قانون گریبانگیر کودکان و نوجوانان می شود.
واقعیت این است که کودکان به تدریج به کامپیوتر معتاد می شوند و مانند یک معتاد به مواد مخدر، هنگام دسترسی نداشتن به آن احساس می کنند که چیزی کم دارند. آنها کم کم بر دنیای مجازی شخصی خود متمرکز می شوند و از دیگران دوری می کنند و ارتباطات خود را محدود می سازند.