آیا هنگامی که از فرزند خود درباره اتفاقات روزش در مدرسه سوال می کنید، احساس می کند که از او بازجویی می کنید؟ آیا شما می خواهید با زور از آن ها اطلاعات بگیرید؟
نتایج بررسی ها نشان داده است، به کار بردن روش های برقراری ارتباط می تواند به شما کمک کند تا با فرزندان راحت تر ارتباط برقرار کنید. اگر برای سوال هایی مانند این که «امروز چه یاد گرفتی»،«تکلیف شب داری»، «دوست جدیدی پیدا کردی»با جواب کوتاهی مانند بله و خیر مواجه می شوید، جای نگرانی ندارد.
▪ حداقل نیم ساعت صبر کنید؛ پس از بازگشت از مدرسه معمولا فرزندان شما خسته، گرسنه و بی حوصله اند. بنابراین به جای بمباران کردن با سوال ها بگذارید کمی خستگی در کنند و چیزی بخورند.
▪ سوال ها را به یک بازجویی تبدیل نکنید: آیا اگر خود شما در چنین شرایطی قرار بگیرید، حاضر به جواب دادن هستید؟ پس بهتر است از تهدید کردن، سخنرانی، فضولی کردن و تذکر دادن دست بردارید.
▪ خود را علاقه مند نشان دهید؛ آن گونه که دوست صمیمی شما جویای روز شما می شود، جویای روز فرزند خود شوید. خود را به حرف های او علاقه مند نشان دهید.
▪ سوال هایی طرح کنید که نیاز به جوابی بیشتر از خیر یا بله داشته باشد؛ سوال هایی مانند این که «تکلیف شب داری؟» جواب های کوتاهی دارد. بنابراین سوال هایی طرح کنید که به جواب طولانی تری نیاز دارد.
▪ سوال ها را تکرار نکنید؛ یکی از ناراحت کننده ترین موضوعات، شنیدن سوالات تکراری مانند «روزت چه طور بود؟»می باشد. پس سعی کنید از خلاقیت خود بهره ببرید و به گونه ای سوال کنید که او متوجه علاقه مندی شما شود.
▪ با دقت گوش کنید؛ به محض این که فرزند شما مسئله ای مربوط به مدرسه را بازگو می کند، دست از کار بکشید و با توجه کامل به او گوش بدهید. به کوچک ترین اطلاعات به دست آمده اهمیت دهید. نشان دادن علاقه مندی باعث می شود، فرزندان بیشتر حرف دلشان را به والدین بازگو کنند.
▪ سعی کنید مکالمه را کش دهید؛ به جای فضولی یا فشار آوردن از کلماتی مانند «جدی»،«باورم نمی شود» استفاده کنید. این کلمات تهدیدکننده نیست و باعث می شود گوینده بیشتر حرف بزند.
▪ قسمت هایی از حرف های او را تکرار کنید: به عنوان مثال اگر او گفت«من روی سرسره بازی کردم»، شما بگویید: «روی سرسره بازی کردی؟» این نشانه اهمیت دادن به حرف های اوست.
▪ همکلاسی وی را به منزل دعوت کنید؛ بیشتر والدین می گویند که می توانند اطلاعات بیشتری را از طریق همکلاسی فرزندشان به دست بیاورند. بنابراین همکلاسی او را به منزل دعوت کنید.
▪ به هنگام اطلاعات دادن همکلاسی، فرزند شما نیز به حرف های او اطلاعاتی را اضافه خواهد کرد.
▪ زمان مناسب را بشناسید؛ هر کودکی مکان و زمان خاصی برای راحت حرف زدن دارد که باید به آن پی ببرید.
▪ کنار او بنشینید نه رو به روی او؛ فرزندان با جمله «بیا بنشینیم و درباره کارهایی که امروز کرده اید، حرف بزنیم» احساس تهدید می کنند. بنابراین کنار او بنشینید و سعی کنید با او حرف بزنید.
▪ به هنگام انجام دادن کاری با او گفت و گو کنید؛ بعضی کودکان به هنگام انجام دادن کارهای سرگرم کننده مانند بازی بسکتبال، خوردن بستنی، نقاشی کشیدن و... به حرف می آیند.
▪ روز خود را برای آن ها بازگو کنید:توضیح دادن روز کاری خودتان به عنوان یک مادر یا پدر می تواند آن ها را تشویق به توضیح دادن کند.