خشم زمانی منفی می شود که فرد آن را انکار کند،فروبخورد،یا آن را به صورت نامناسب ابراز نماید . در صورتی که فرد از ابراز خشم ناراحت باشد امکان دارد که احساسات خشم خود را انکار کرده یا فرو بخورد پیامدهای احتمالی عبارتند از مشکلات جسمانی مانند سردردهای میگرن ،زخم معده،یا بیماری قلبی کرونری و مشکلات هیجانی نظیر افسردگی وعزت نفس پایین.
خشمی که به صورت نامناسب ابراز می شود می تواند به خصومت و پرخاشگری بینجامد برخی افراد سعی می کنند احساسات خشم خود را با پرداختن به فعالیت های پرخاشگرانه اما ایمن مانند مشت زدن به یک کیسه یا فریاد کشیدن ابراز کنند. تصور می شود این گونه فعایت ها که تخلیه ی هیجانی نامیده می شود خشم را تخلیه می کنند. اما تخلیه هیجانی به جای اینکه احساسات خشم را تسکین دهد می تواند آن را افزایش دهد.بنابراین فعالیت های تخلیه هیجانی برای افراد خشمگین توصیه نمی شود. فعالیت هایی که پرخاشگرانه نیستند مثل قدم زدن یا صحبت کردن با یک نفر به احتمال بیشتری در کاهش دادن خشم موثر هستند.
خصومت زیاد با افزایش خطر بیماری قلبی کرونری و فشارخون ارتباط دارد. خصومت می تواند به طغیان های خشم منجر شود که برای ابراز خشم موثر نیستند روش های موثر برای ابراز خشم مانند استفاده از ارتباط جسورانه برای ابراز کردن خشم باید جایگرین طغیان های پرخاشگرانه ای مانند فریاد کشیدن یا پرت کردن چیزها شود.کنترل کردن عصبانیت یا مدیریت کردن موثر خشم نباید با فرو خوردن احساس های خشم که می تواند به مشکلاتی بینجامداشتباه گرفته شود.
فرو خوردن خشم در زنان بسیار شایع است که برای حفظ و تقویت کردن روابط با دیگران و اجتناب کردن از ابراز هیجان های به اصطلاح غیر زنانه ای مانند خشم،جامعه پذیر شده اند. زنان معمولا زمانی خشمگین می شوند که افراد قدرت یا توانایی آنها را انکار کنند. برخورد غیر منصفانه ای با آنها بکنند یا به صورت غیر مسئولانه با آنها رفتار نمایند. متخلفان معمولا غریبه ها نیستند بلکه افرادی هستند که رابطه بسیار صمیمانه ای با آنها دارند. جلوه های فرو خوردن خشم ،از طریق شکایت های جسمانی یا مشکلات روان شناختی در زنان شایع تر از مردان هستند زنان باید بدانند که آگاهی از خشم و ابراز کردن آن برای رشد آنها ضروری هستند.