بطور مثال کسی که فوبی ارتفاع دارد از رفتن به مکان های بلند، اجتناب می کند.
چند نفر در کشور فوبیا دارند؟
گفته می شود 4 تا 8 درصد مردم آمریکا به یکی از انواع فوبی مبتلا هستند اما آمار و ارقام در ایران مشخص نیست البته براساس آخرین پیمایش ملی کشور(89 تا 90)، آمارها در گروه سنی 14 تا 65 سال نشان می دهد که 23.6 درصد مردم از یک اختلال روان رنج می برند که نیاز است برای درمان آن به متخصصان روانشناس و روانپزشک مراجعه کنند اما چقدر از این افراد فوبی دارند، معلوم نیست.
آمارها در این زمینه متفاوت است و دانستن آمار دقیق، کمکی به جمعیت هدف - مبتلایان به فوبی - نمی کند.
شایع ترین انواع فوبی
90 درصد فوبی ها، ترس از چیزهای خیلی کوچکی هستند که اصلا ترس ندارند و به گفته عطوفی، ترس اجتماعی، ترس از ارتفاع و ترس از فضاهای بسته مانند آسانسور و اتاق، شایع ترین انواع فوبی به شمار می روند.
فوبی از گروه اختلالات اضطرابی به شمار می رود و بطور مثال فردی که ترس از اجتماع دارد در مواجهه با فضاهای شلوغ دچار اضطراب شدید می شود.
ترس از حیوانات نوعی از فوبی است که به «زوفوبیا» - zoophobia - معروف بوده و در آن شخص از حیواناتی مانند سوسک یا اردک، ترس شدید دارد.
این نوع از فوبی مربوط به آدمهایی است که زندگی طبیعی آنان درگیر حیوانات است و بطور مثال برای فردی که در شهر زندگی می کند ترس از اردک معنا ندارد چون در آن موقعیت قرار نمی گیرد که بخواهد از آن بترسد.
اگر بیمار مبتلا به فوبی از رفتار مواجهی استفاده کند، بهبود پیدا خواهد کرد، بطور مثال اگر از حیوانی می ترسد باید با آن حیوان مواجهه شود.
همچنین برخی تکنیک های روانشناسی وجود دارند که از میزان حساسیت ترس به عاملی که از آن می ترسد، می کاهند.
برخی انواع فوبی نیز خود به خود بهبود پیدا می کنند، بطور مثال فردی مبتلا به ترس اجتماعی است و همیشه از آن اجتناب می کرده اما ناگهان اتفاقی می افتد که مجبور است در آن موقعیت قرار گیرد؛ تکرار قرار گرفتن در این موقعیت به مرور فوبی را از بین می برد.
فوبی، بیماری خوش خیمی بوده و خوب درمان می شود اما باید برای درمان آن اقدام کرد.