یکی از مهمترین سوالاتی که درذهن والدین در برخوردبا کودک مبتلا به لکنت نقش می بندد، این باشد که حال با این مشکل پیش آمده برای کودک ما باید چگونه برخورد کنیم ؟
نکات زیر می تواند شما را در برخورد با این کودکان راهنمایی نماید:
1- تاجایی که می توانید درمقابل لکنت کودکتان عجله واسترس نداشته باشید وبه صحبت هایش ومفهوم آن ها توجه کنید.
2- هرگز به کودکتان نگویید چه کار کند تا دچار لکنت نشود. عباراتی نظیر"تکرارکن"، "نفس عمیق بکش "، "آرام ترصحبت کن" نیز مجاز نیست.
3- با کودک خود آرام و شمرده صحبت کنید و به او نیز فرصت کافی برای کامل کردن جملات ونظراتش را بدهید.
4- هنگام صحبت کردن با اوتماس چشمی مناسبی داشته باشید. هنگام بروز لکنت، ارتباط چشمی تان را قطع نکنید.
5- تجارب منفی گفتاری کودک را مرتبا متذکرنشوید تا این تجارب چون کوهی بزرگ ذهن کودک رامشغول نکند.
6- اضطراب ونگرانی خود را کنترل نمایید و اجازه ندهید کودک بداند شما نگران ومضطرب گفتاراوهستید؛ بلکه دربرخورد با گفتارناروان کودک، کاملا طبیعی و مانند مواقعی که کودک گفتار روان دارد برخورد کنید، چراکه تغییر چهره شما و یا پدیدارشدن اضطراب ونگرانی در رفتار و ظاهر شما، کودک را حساس و مشکلش را دوچندان می کند.
7- هیچگاه گفتارکودک را قطع نکنید و سعی نکنید باعنوان کمک کردن به کودک، به جای او صحبت کنید، بلکه اجازه دهید کودک به هرنحوی که می تواند، صحبت کند. تنها درصورتی که مشکل در یک کلمه خیلی طولانی شد با اوهمراهی کنید تا راحت تر کلمه را بیان کند.
8- چنانچه کودک دررابطه با مشکلش با شما صحبت کرد از پاسخگویی طفره نروید، مشکل را بزرگ نکنید، احساس اضطراب و نگرانی نکنید، بلکه در کمال آرامش و با دادن پاسخ منطقی و درخور فهم کودک، او را توجیه کنید که وجود چنین مسائلی کاملا طبیعی است و هرکسی ممکن است مشکل پیدا کند؛ همان طور که سایر بیماری ها را در افراد متعددی از جامعه می بینیم. آنچه مهم است وجود راه حل و درمان برای مشکل است که برای این اختلال نیز وجود دارد.
9- ازطرح مشکل کودک و به کاربردن کلمه "لکنت" در موقعیت های مختلف، جمع فامیل و آشنایان و گفتگوهای خانوادگی جدا خودداری کنید؛ چراکه مطرح شدن دائمی موضوع، حساسیت کودک را افزایش می دهد و کلنجار رفتن با مشکل مشغله دائمی ذهن کودک خواهد شد.
10- در خانه مسئولیت های در حد توان به کودک بدهید و پس از انجام کار حتما او را تشویق نمایید تا به توانایی های خودش اعتماد کند واعتماد به نفس او برای انجام کارهای دیگرازجمله صحبت کردن افزایش یابد.
لکنت مشکل پیچیده ای است که علی رغم اینکه هیچ نگرانی یا ترسی درمورد آن وجودندارد، حل آن کمک هایی را می طلبد. با کمک گرفتن از تخصص یک کارشناس گفتاردرمانی برای حل مشکل اقدام کنید. همراهی آگاهانه والدین در روند درمان، یکی ازعوامل بسیار مهم در درمان موفق لکنت است و در پیشگیری از تبدیل این مشکل قابل حل به اختلالی مزمن نقش موثری دارد.