1- توجه جدی به افکار همه کارکنان در ایجاد حرکت، اصلاح و جریان سازی سالم.
۲- ارائه مشاوره های مؤثر به مدیران ارشد توسط مدیر روابط عمومی آشنا به علم مشاوره.
۳- دفاع از جایگاه روابط عمومی در مقابل دخالت های غیرمسئولانه واحدها و افراد.
۴- حفاظت از حریم سازمان در مقابل جوسازی ها، دروغ پردازی ها، تهدیدها و ...
۵- خروج روابط عمومی از موضع انفعالی به موضع فعال.
6- تغییر فرهنگ سازمانی غلط.
۷- ایجاد حسن رابطه بین کارکنان، مشاوران و مدیران سازمان.
۸- کمک در جذب استعدادهای کارکنان و ایجاد بستری مناسب در جهت بالندگی اندیشه کارکنان.
۹- تقویت ارزش ها و ویژگی های مطلوب انسانی.
۱۰- معرفی الگوهای آموزشی مناسب درون سازمانی و برون سازمانی.
۱۱- سازماندهی خبری سازمان (تلاش برای اطلاع یابی و اطلاع رسانی به موقع با ابزارهای ارتباطی).
۱۲- تدوین نظام ارتباطی منسجم و تبلیغی شفاف و روشن.
۱۳- تغییر نگرش مسئولان نسبت به نقش روابط عمومی و جایگاه و اهمیت آن.
۱۴- جهت گیری و جهت دهی سازمان به سوی کارمند محوری.
۱۵- همکاری فعال و مستمر با مطبوعات و رسانه ها.
۱۶- تأکید هماهنگ بر بهبود روابط درون سازمانی و برون سازمانی.
۱۷- تنظیم برنامه مدون و سالیانه برای عمل به شعائر و برگزاری مراسم مذهبی و غیره...
۱۸- انعکاس انتقادات و اخبار به صورت شفاف به مسئولان و دریافت بازخورد آن جهت ارائه به کارکنان.
۱۹- برگزاری جلسات داخلی بین کارکنان و مدیران به صورت ماهیانه یا فصلی.
۲۰- تهیه مقاله های علمی در حوزه فعالیت های سازمان و نشر آن در رسانه های گروهی.
۲۱- معرفی مطلوب مقالات و تحقیقات کارکنان در سطح سازمان.
۲۲- انعکاس تجربه های موفق کارکنان سازمان.
۲۳- چاپ بروشور پیام های آموزشی، پژوهشی و دیگر فراورده های سازمانی.
۲۴- تهیه فیلم برای معرفی سازمان.
۲۵- ایجاد برنامه نظامند همدردی با خانواده های سازمان بدون تبعیض قائل شدن.
۲۶- تهیه و تنظیم منشور اخلاقی روابط عمومی سازمان.