شما احتمالاً یک تلفن همراه داخل جیب خودتان دارید. اما یافته جدید محققان سوییسی میتواند شبکه مخابراتی را به زیر پوست شما ببرد. چطور؟
این دانشمندان به وسیله تغییر دادن عکسالعمل سلولها نسبت به ژنها و آنزیمهای مشخص، توانستهاند آنها را قادر به برقراری ارتباط و مراوده اطلاعات میان خود کنند.
یک جورهایی انگار که سلولها با تلفن به هم زنگ زده باشند!
روش کار به این شکل است: سلول شماره 1 یک عضو مولکولی دریافت میکند که باعث تولید آنزیم مشخصی در آن میشود. سپس این آنزیم به سلول شماره 2 فرستاده میشود.
بعد سلول 2 نیز شروع به تولید آنزیم میکند که در اصل به معنای این است که به سلول شماره 1 گفته باشد «رفیق پیغامت را دریافت کردم.» و وقتی این پیغام ثانوی به سلول شماره 1 رسید، هر دو با متوقف کردن تولید آنزیم، تماس را قطع میکنند.
در اصل سلولهای شما همین حالا هم دارند با هم صحبت میکنند، ولی رسیدن به مرحلهای که قادر به کنترل این فرآیند باشیم گام بسیار بزرگی است.
البته پیشتر این کار با سلولهای سادهتری مثل سلول مخمر انجام شده بود ولی اینکه بتوان آن را با سلولهای پستانداران انجام داد به این معنا است که شاید روزی بتوان ارتباطات معیوب سلولی در بافتهای بیمار را با ارسال پیغامهای اختصاصی از طرف انسان، به حالت عادی و سالم برگرداند.
در عین حال این ارتباطات جفتی مقیاسپذیر هستند بنابراین میتوان آنها را در شبکههای سلولی بزرگ و بزرگتری هم پیادهسازی کرد.
این یک تکنولوژی نویدبخش است، البته باید دید نرخ اینچنین مکالماتی با جیب بیماران همخوانی دارد یا خیر.