به دروان داروهای دیجیتال خوش آمدید.
چرا که اداره مواد غذایی و داروی آمریکا کاربرد نخستین سنسور الکترونیکی را تایید کرده که می تواند درون یک قرص جاسازی شود و اطلاعات را به بیرون بدن ارسال کند.
این سنسور ساخت شرکتی به نام Proteus و تقریبا به اندازه یک دانه کوچک ماسه است.
اندازه بسیار ریز سبب می شود که این سنسور به راحتی امکان جاسازی درون قرص ها را داشته باشد.
وقتی قرص بلعیده شود، این سنسور درون معده با شیره گوارشی تماس پیدا می کند و یک واکنش شیمایی کوچک سبب می شود که انرژی الکتریکی لازم برای کارکرد آن فراهم شود.
بعد از آن سنسور اطلاعاتی را به سطح بدن ارسال می کند و در آنجا یک مچ بند یا یک برچسب که روی شکم نصب شده، آنها را دریافت و ذخیره می کند و می تواند کار ارسال اطلاعات را به تلفن هوشمند انجام بدهد.
اما کاربرد این سنسور چیست؟
بررسی ها نشان می دهد که نیمی از بیماران داروهای خودشان را در زمان بندی مشخص شده مصرف نمی کنند.
این سنسور کار ثبت زمان دقیق مصرف دارو را نشان می دهد و به پزشک اجازه می دهد تا با توجه به مصرف بیمار، داروی او را تنظیم کند.
کاربرد مهم دیگر آن برای یادآوری جهت مصرف دقیق دارو های مهم است. تصورش را بکنید که تمام قرص ها آینده دارای چنین سنسوری باشند و دیگر تلفن شما بداند چه زمانی قرص تان را خورده اید و مصرف بعدی را به شما یادآوری کند.
اما همه چیز به ارسال یک سیگنال ساده خلاصه نمی شود. این سنسور برخی علایم حیاتی مهم مانند تعداد ضربان قلب را هم برای تلفن همراه شما ارسال می کند و این اطلاعات با تایید بیمار به دست پزشک می رسد.
شرکت سازنده هنوز در مورد قیمت این سنسورها اظهار نظر نکرده است اما می توان به ارزان بودن آنها امیدوار بود و احتمالا تا چند سال دیگر این سنسورها را در داروهای مختلفی خواهیم دید.
آن موقع هنگام خریدن یک دارو، باید اپلیکیشن موبایل اش را هم دانلود کنید.