قطعات الکترونیکی منعطف همچنان دسته ای متعلق به آینده تکنولوژی به حساب می آیند و به مرز کاربردی شدن نرسیده اند. کار بر روی تولید مدارها و نمایشگرهای منعطف همچنان ادامه دارد ولی بیایید فرض کنیم هر دوی آنها تولید شده اند و آماده استفاده در دستگاه های مختلف اند، باز هم یک مشکل پا بر جا باقی است: انرژی رسانی به آنها چطور انجام شود؟ همان طور که می دانید باتری ها بخشی از فناوری های امروزی به حساب می آیند که سرعت پیشرفت شان کند بوده و مهمتر اینکه هنوز به لحاظ فیزیکی حالت سخت دارند و نه حالت منعطف که برای استفاده در دستگاه های منعطف مورد نیاز است.
اما دانشگاه ایلینوی هم اکنون مشغول پیشرفت در حوزه فناوری ساخت باتری های منعطف است. تیمی از پژوهشگران این مرکز که پروفسور جان راجرز ریاست آن را بر عهده دارد قادر به تولید نوعی باتری شده که نه تنها منعطف است، بلکه می تواند تا 3 برابر اندازه اولیه اش ارتجاع پیدا کند و به طور بی سیم نیز شارژ شود.
کلید ساخت چنین باتری جالب و کشسانی در استفاده از جزیره های کوچک ذخیره انرژی در جای جای یک بستر پلیمری منعطف است که با بهره گیری از اتصال های سیمی فوق باریک، به یکدیگر متصل شده اند. در اصل، این پلیمر است که کش می آید و جزایر کوچک ذخیره انرژی در جای خود باقی می مانند. سیم ها نیز که به شکل S (مارپیچ وار) بین جزیره های انرژی جاسازی شده اند، با کش آمدن پلیمر باز می شوند و امکان انعطاف کامل باتری را فراهم می کنند.
.jpg)
قراردادن سیم ها به شکل مارپیچ یک روش هوشمندانه است که به باتری امکان کش آمدن 3 برابری را می دهد، آن هم بدون اینکه خطر شکستن یا خرابی در میان باشد. وقتی که پلیمر به حالت اولیه اش برگردد، سیم ها هم به شکل مارپیچی خود باز می گردند و البته که همیشه آماده کش آمدن دوباره هستند. پلیمری که اجزا باتری را در بر گرفته نه فقط به آن اجازه می دهد به روش القایی شارژ شود بلکه آن را در برابر مایعات هم محافظت می کند.
نمونه اولیه باتری نیازمند توسعه به مراتب بیشتر است تا آماده استفاده در دستگاه های مصرفی شود و در حال حاضر تنها 20 چرخه شارژ را دوام می آورد. در صورت به نتیجه رسیدن این طرح، نه تنها می توان گجت های همراه را با ضخامت کم و نمایشگر و بدنه منعطف تولید کرد، بلکه حتی می توان از این باتری در گجت های پوشیدنی مثل لباس های هوشمند هم استفاده نمود.