دانشمندان موفق به کشف مواد شیمیایی موجود در مغز شدند که می‌توانند بر میزان بخشندگی یا مغرور بودن شخص اثر بگذارند.
در سال‌های اخیر، دانشمندان به دنبال شناسایی نقش اکسی‌توسین بوده‌اند که "مولکول اخلاق" نیز لقب گرفته است.
در یک آزمایش تحت عنوان بازی اولتیماتوم، به یکی از دو شخص حاضر در نمونه موردی 100 دلار داده شد و به وی گفته شد که باید این مبلغ را با شخص دیگر تقسیم کند. چنانچه شخص دوم از این تقسیم ناراضی باشد می‌تواند از پذیرش آن امتناع ورزد، اما پس از این امتناع پول غیب می‌شود و هیچ‌کدام از آن‌ها به آن نمی‌رسند.
پاول کاز، عصب‌شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به همراه همکارانش صورت‌های مختلف این آزمایش را انجام دادند. در یکی از این آزمایشات اکسی‌توسین به شرکت‌کنندگان داده و مشخص شد که سهیم کردن دیگران توسط آن‌ها تا 80 درصد افزایش یافت.
این دانشمندان دریافتند که اکسی‌توسین که زمانی به عنوان هورمون ترشح‌شده طی تولد و شیرخوارگی شناخته شده بود، نقش مهمی در ارتقای رفتار اجتماعی ایفا می‌کند. این ماده همچنین به عنوان یک انتقال‌دهنده عصبی یا پیام‌رسان بین سلول‌های مغز عمل می‌کند.
به گفته زاک، اکسی‌توسین به ویژه همدردی را ارتقا می‌دهد و هنگامی که این ماه از شخصی منع می‌شود، وی در بروز رفتار گناه‌آمیز یا خودخواهانه بیشتر از خود تمایل نشان می‌دهد.
به ادعای این دانشمند، هورمون تستوسترون از ترشح اکسی‌توسین ممانعت می‌کند و در آزمایشات صورت گرفته هنگامی که به مردان تستوسترون داده شد، آن‌ها طی انجام آزمایش، 27 درصد کمتر نسبت به دیگران بخشنده بودند.
با این حال علی رغم این اثر، گفته می‌شود هورمون مزبور در حفظ نظم اجتماعی کمک می‌کند و در واقع افراد با سطوح بالای این ماده تمایل دارند که اشخاص حریص و عاری از رفتار همکاری‌گونه را تنبیه کنند.
هم‌اکنون تحققیات دیگری با موضوع کنکاش نقش اکسی‌توسین و اثرات پیچیده این پیام‌رسان شیمیایی که "داروی عشق" نیز نامیده می‌شود، در حال انجام هستند.