Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.
پنجشنبه 1 آذر 1403 - 17:55

چرا دوربين های مريخ نورد Curiosity دو مگاپيکسلی هستند؟

چرا دوربين های مريخ نورد Curiosity دو مگاپيکسلی هستند؟

مریخ نورد Curiosity به تازگی توانسته با موفقیت بر سطح سیاره سرخ فرود آمده و با عکس های ارسالی خود ، همه طرفداران دانش و کیهان شناسی را به وجد آورد.

اما شاید داستان دوربین هایی که این تصاویر را برای مان تهیه دیده و به زمین ارسال می کنند، جذاب تر از خود تصاویر باشد.

این مریخ نورد به ۱۲ دوربین تصویربرداری مختلف مجهز شده است که دقیقا نمی دانیم هر یک چه رزولوشن و کیفیتی دارند. اما آنچه که مشخص است، دوربین های اصلی این ربات از سنسورهای ۲ مگاپیکسلی! بهره می برند.

بله، درست است، احتمالا دوربین موبایل ارزان قیمت مادربزرگ شما از چشمان این غول 2.5 میلیارد دلاری رزولوشن بیشتری دارد. اما چرا ناسا علی رغم این هزینه هنگفت و ارسال مریخ نورد خود به چنین فاصله بسیار طولانی، تنها به دریافت عکس های ۲ مگاپیکسلی از این سفر تفریحی رضایت داده است؟

بخش مهمی از داستان به این موضوع بر می گردد که ساخت مریخ نورد از سال ۲۰۰۴ آغاز شده و شما تکنولوژی های آن سال را در بیشتر بخش های این گجت مشاهده می کنید.

مایک راوین از MSSS مدیر پروژه دوربین این ماموریت است.

وی می گوید:‌ «تصور عموم بر این است که پروژه هایی مانند مریخ نورد از تکنولوژی های بسیار پیشرفته ای استفاده می کنند. اما گاهی اوقات باید کمی واقع بینانه تر به موضوع نگاه کرد.

این طرح در سال ۲۰۰۴ به ناسا پیشنهاد شده و شما نمی توانید چیزی را پیشنهاد داده و چیز دیگری تولید کرده و تحویل دهید.

دوربین ۲ مگاپیکسلی با حافظه داخلی ۸ گیگابایتی هم برای سال ۲۰۰۴ چندان بد به نظر نمی رسد! اما مطمئنا با چیزی که امروزه روی اسمارت فون های تان دارید قابل مقایسه نیست.»

و البته باید پهنای باند ارتباطی میان مریخ و زمین، و همچنین مدت زمان ۱۳ دقیقه ای رسیدن سیگنال ها به سیاره مان را هم باید در نظر بگیریم. اگر ناسا از دوربین های با کیفیت بالاتری استفاده می کرد، مطمئنا دریافت آن حجم از اطلاعات در مدت زمان قابل قبول بسیار سخت تر می شد.

شاید از اینکه دوربین های سه بعدی ویژه ای که توسط جیمز کامرون برای «آواتار» ابداع شد، در این پروژه مورد استفاده قرار نگرفته اند، تاسف بخورید. اما باید پذیرفت که تکنولوژی هنوز آماده استفاده از این گونه ابزارها در جاهایی با چنان فاصله ای نیست و احتمالا باید منتظر دریافت عکس های رنگی سه بعدی از مریخ نورد نسل های آینده باشیم.

در عکس پایین می توانید محل قرارگیری دوربین های مریخ نورد Curiosity را ببینید.

 

 

ارسال نظر