صمیمی شدن با فرزندان در 6 گام
پیشرفت سریع زندگی صنعتی باعث شده تا بین نسل جوان و نوجوان با والدین و بزرگترهای خانواده اختلافاتی ایجاد شده و به عبارتی شكاف بین نسلها به وجود آید، اما چرا باید در برخی اوقات این فاصله آنقدر زیاد باشد كه زمینه بروز ناهنجاریهای متعددی را در كانون خانواده بین والدین و فرزند پدید آورد؟
قدم اول: شخصیت فرزند خود را بشناسید
اگرچه شكلگیری شخصیت فرزند در دستان والدین است، اما به هر حال محیط بیرون حال مدرسه باشد یا محیطهای دوستانه نقش مهمی را در شكلگیری ابعاد شخصیتی فرزندتان دارد، از این رو سعی كنید این شخصیت را تا حد زیادی واكاوی كنید. حساسیتهای فرزندتان را بشناسید و برای آنها احترام قائل شوید. به دوستان فرزندتان احترام بگذارید، آنها را جدی بگیرید و این موضوع را همیشه مدنظر قرار دهید. همچنین برای تفریح و اوقات فراغت نظر وی را جویا شوید و وی را تا جایی كه مسیرش منحرف نشده آزاد بگذارید.
قدم دوم: از موضع بالا با وی سخن نگویید
یكی از مهمترین نكات در شكلگیری رابطهای دوستانه با فرزند این است كه همیشه از موضع پدرانه با وی سخن نگویید و همیشه آمرانه با وی برخورد نكنید. مگر میشود همیشه به فرزندتان دستور بدهید و در عوض از وی بخواهید همچون یك دوست با شما صمیمی باشد؟ سعی كنید در كنار موضع یك پدر یا مادر در برخی اوقات با وی نرمتر و صمیمیتر برخورد كنید. اگر با موضوعی موافق نیستید او را به جای نهیكردن راهنمایی كنید و همیشه این اصل را به جای دستور دادن و امر و نهیكردن انتخاب كنید و در اولویت قرار دهید.
قدم سوم: امین و رازدار وی باشید
همیشه رازدار فرزندتان باشید و اگر هم موضوعی را میخواهید به همسر خود بگویید سعی كنید مورد را كاملا در خفا مطرح كرده و طوری وانمود كنید كه واقعا به كسی نگفتهاید. رازداری و اعتمادسازی از مهمترین اركان صمیمیت با فرزند است چراكه برای او اولین نكته در داشتن یك رابطه صمیمی با شما این است كه در وهله اول بتواند شما را همچون دوستی صادق و رازدار بپندارد و این موضوع همان هنر جلب اعتمادسازی شماست و نه چیز دیگر.
قدم چهارم: ارتباط كلامی مناسب با او داشته باشید
با فرزندتان ارتباط كلامی مناسب و بجایی داشته باشید؛ به آن معنا كه با رعایت جایگاه شما به عنوان پدر یا مادر سعی كنید با فرزندتان حداقل دقایقی از شبانهروز را در خلوت با هم صحبت كنید و از نقطه نظرات هم باخبر شوید. سعی كنید در این محاورات از مشكلات و دغدغههای احتمالی فرزندتان باخبر شوید و برای آنها حتما راهحلی بیابید و به راحتی از كنار آنها نگذرید. سعی كنید قبل از اینكه فرزندتان از شما درخواست كمك كند خودتان به كمك وی بروید و نگذارید هرگز برای رفع مشكلش به غریبهها رو بزند حتی اگر دوست وی باشد. شناسایی این موقعیتها تنها در صورتی امكانپذیر است كه شما رابطه كلامی مناسبی را با فرزندتان داشته باشید.
قدم پنجم: از خودخواهی و خود رأیی پرهیز كنید
داشتن رابطهای صمیمی با فرزند با خودرایی و خودخواهی جور درنمیآید و هرگز در كنار هم قرار نمیگیرند. این به آن معناست كه امكان ندارد شما فردی خودرای و خودخواه در تصمیمگیریها باشید و در كنار آن رابطهای خوب و مناسب با خانواده داشته باشید. حتی اگر تصمیم شما درست و صحیح است، اما در اكثر اوقات اصل مشورت با اعضای خانواده را فراموش نكنید. مخصوصا اگر تصمیم مورد نظر درخصوص فرزندتان باشد حتما به نظر وی گوش كنید و اگر هم با آن موافق نیستید، اما به هر حال به آن احترام گذاشته و سعی كنید با گفتمان آن را حل كنید.
قدم ششم: از هر نوع مقایسه بپرهیزید
هرگز به عنوان یك پدر یا مادر فرزندتان را با دیگر بچهها مقایسه نكنید. این موضوع برای آنها بسیار دردناك و آزاردهنده میباشد. فرزندتان را آن گونه كه هست، بپذیرید؛ البته این به آن معنا نیست كه مشوق او باشید بلكه سعی كنید در همه حال زمینه رشد و تعالی وی را مهیا كنید، اما مقایسه وی با همسن و سالانش كار بسیار غلط و مردودی است و صمیمیت بین شما را از بین میبرد.
منبع: jamejamonline.ir